يزيد! از اين‏كه زمين و آسمان را بر ما تنگ گرفته‏اى و ما را هم‏چون اسيران از سويى به سوى ديگر مى‏برى، گمان دارى ما در نزد خدا خوار و پست‏شده‏ايم و تو در پيشگاه او قرب و منزلت ‏يافته‏اى؟ ..از اين‏كه دنيايت آباد شده است و امور طبق مراد تو مى‏چرخد و مقام و منصبى را كه حق ماست، در دست گرفته‏اى، شادمانى؟