به دليل شرايط خاص جهاني، بعيد است در 4 سال پيش‌رو قيمت نفت پاسخ اين گونه سرازير کردن پول به اقشار مذکور را بدهد. اين در حالي است که صندوق ذخيره ارزي همچون گذشته غني نيست و از سوي ديگر تحقيق و تفحص مجلس از چگونگي پرداخت اصل و سود سهام عدالت و اقداماتي از اين دست، تا اندازه‌اي دولت بعدي را دچار مشکل خواهد کرد. اما فارغ از همه اين موارد، پرداخت پول مستقيم به مردم، صرفاً کارکرد يک مسکّن را خواهد داشت و در درازمدت مردم پول‌هاي پرداخت شده را حق خود تلقي کرده و تداوم پرداخت ميزان قبلي، رضايت آن‌ها را برآورده نخواهد کرد.

از سوي ديگر به دلايلي که مجال ذکر آن نيست، علما و روحانيت و مرجعيت، اکنون ظرفيت قابل توجهي براي حمايت از اين دولت ندارند و از سوي ديگر عملکرد 4 ساله صداوسيما و به ويژه کارنامه آن در انتخابات اخير، تا حد زيادي اثرگذاري رسانه ملي را به ويژه در تقويت دولت آينده کاهش داده است.

در موضوع سياست داخلي نيز با وجود آن که محمود احمدي‌نژاد بسياري از رأي‌دهندگان به خود را با حمله شب مناظره به شخصيت‌هاي ارشد نظام جذب کرد، تذکر صريح رهبر انقلاب در نمازجمعه پس از انتخابات و دستور توقف اين روند و جبران اقدامات مذکور، راه را براي ادامه سياست تهاجمي در داخل مي‌بندد.

با اين وصف بايد ديد دولت دوم آقاي احمدي‌نژاد و ياران او، چه راهبردي را براي طي موفق مسير 4 ساله آينده برخواهند گزيد.

ميرحسين و شانس بازنده شدن!

اما در جبهه مقابل بايد ديد ميرحسين موسوي، مردي که پس از سکوت بيست ساله ناگهان دوباره پا به عرصه سياست نهاد و به صورت غيرمنتظره وارد سخت‌ترين چالش سي ساله پس از انقلاب شد، پس از انتخابات چه وضعيتي دارد.

در اين باره، به ويژه با توجه به رخدادهاي ايام انتخابات و پس از آن، در يک نگاه واقع‌بينانه مي‌توان گفت ميرحسين موسوي حتي در صورت پيروزي، شرايطي به مراتب دشوارتر از دوران رياست جمهوري سيد محمد خاتمي پس از دوم خرداد 76 را تجربه مي‌کرد. چرا که از يک‌سو در دوم خرداد 76 بخشي از حاکميت که مخالف روي کار آمدن خاتمي بود، به هيچ‌وجه آمادگي پيروزي او را نداشت، از همين رو غافلگير شد و تا مدت‌ها ابتکار عمل را از دست داد که در نتيجه آن، مجلس پنجم در مقابل دولت خاتمي منفعل شد و حتي مجلس ششم هم توسط ياران خاتمي فتح شد.