علي‌رغم انتقادات پياپي مجلس به عملکرد آقاي مشايي، شاهد توجه بيشتر رئيس‌جمهور به ايشان هستيم. کما اينکه پس از انتقاد نمايندگان و مراجع عظام از سخنان مشايي، او رئيس‌جمهور را در سفر به ترکيه و پرتاب موشک اميد همراهي کرد و در تمام برنامه‌ها کنار ايشان بود. بي‌توجهي رئيس‌جمهور به انتقادات وارده نسبت به مشايي چه دليلي دارد؟


آقاي احمدي‌نژاد ارادت خاصي به آقاي مشايي دارد و از نظر معنوي او را مراد خود و خودش را مريد او مي‌بيند. گويا رابطه معنوي‌اي ميان آنها حاکم است که بنده از جزئيات آن خبر دقيقي ندارم. شايد ايشان کراماتي از آقاي مشايي ديده‌اند که مريدشان شده‌اند. البته هر چند همه به ايشان ارادت دارند نبايد آن را در مسائل سياسي کشور دخالت دهند و بايد دامنه آن را به مسائل شخصي محدود کنند. چون ممکن است که کسي عارف بزرگي باشد اما صلاحيت حضور در مناصب اجرايي و دولتي را نداشته باشد. اصلاً آقاي مشايي در حدي نيست که بتواند در جايگاهي همسطح نخست‌وزير جاي بگيرد. البته اين جور کارها ناشي از خصلتي است که در شخص رئيس‌جمهور وجود دارد. او فقط حرف خودش را قبول دارد و حرف ديگران را نمي‌پذيرد. لذا تا چهار سال ديگر با اين خصلت وي مواجه خواهيم بود. البته جايي که لازم باشد با استفاده از اختياراتمان به منظور انجام وظايف قانوني نمايندگي به مقابله با اين اقدامات رئيس‌جمهور خواهيم پرداخت