تا امروز بسياري از طرفداران دكتر احمدي‌نژاد بخاطر اينكه آيت‌الله هاشمي رفسنجاني در خطبه‌هاي نمازجمعه‌ي خود؛ به هدف اعتمادسازي نسبت به نظام خواستار آزادي زندانيان حوادث اخير شده بودند، ناراحت بوده و اين ناراحتي را با مقالات، مصاحبه‌ها و سخنراني‌هاي خويش ابراز مي‌كردند. اما ديروز اتفاق ديگري افتاد! آقاي احمدي‌نژاد با نگارش نامه‌اي به آيت الله هاشمي شاهرودي خواستار «اعمال حداكثر رأفت اسلامي نسبت به بازداشت‌شدگان اخير» شد! بگذريم از اينكه اين نامه «يک روز پس از دستور صريح آيت‌الله شاهرودي» براي تعيين تكليف وضعيت زندانيان «حداكثر تا يك هفته‌ي ديگر» نوشته شده است! از اين مساله هم بگذريم كه خبر نامه‌ي رييس جمهور «سه ساعت» بعد از اعلام خبر آزادي قريب الوقوع 140 نفر از بازداشت شدگان اخير منتشر شد! (به ساعت و تاريخ اين دو خبر در خبرگزاري فارس که لينک آنها در پايان همين متن قرار داده شده است نگاه كنيد.) از همه‌ي اينها كه بگذريم، مساله اين است كه آيا وقتي آيت الله هاشمي رفسنجاني چنين درخواستي را مطرح مي‌كند بايد آنرا در راستاي حمايت از اغتشاش‌گران و آشوب طلبان و همراهي با عوامل كودتاي مخملي (!) ارزيابي كرد اما اگر اين تقاضا از طرف دكتر احمدي‌نژاد يا شخصيت ديگري مثل آقاي دكتر توكلي صورت بگيرد بايد سكوت كرد يا آنرا نشان از رأفت اسلامي يا توجه به حقوق شهروندي دانست؟! سايت الف (وابسته به دكتر توكلي) پس از خطبه‌هاي نمازجمعه‌ي تهران متني با عنوان «17 سوال از آيت‌الله هاشمي رفسنجاني درباره مواضع اخيرشان» به قلم دكتر الياس نادران را منتشر كرد اما توکلي ديروز شخصاْ در سخنان تندي به حمايت از حقوق زندانيان سياسي روي آورد! به راستي آيا مرگ فقط براي همسايه خوب است؟