ساكنان مجلس شوراي اسلامي، بعد از آن اعتراض‌ها و ايرادهاي كلي و كمرشكن به «لايحه هدفمندكردن يارانه‌ها به جيب دولت» (معمولا«جيب دولت» آن به قرينه معنوي حذف مي‌شود) آن را بدون هيچ تغييري و دقيقا مطابق خواست دولت تصويب كردند. گويا به موازات آن اعتراضات غرا عليه دولت، حضور سرزده احمدي‌نژاد در مجلس و اعتراضات غراي دولت عليه مجلس كارساز شده است. آدم ناخودآگاه ياد همشهري عبيد زاكاني مي‌افتد كه به روايت مولانا، به جنگ مي‌رفت و همزمان دو نوع صدا توليد مي‌كرد؛ يكي نشانه قدرت و زورمندي و ديگري نشانه ترس و وحشت. علت صداي اول را پرسيدند گفت مي‌خواهم دشمن را بترسانم. گفتند پس صداي دوم براي چيست؟ گفت: چون خودم هم مي‌ترسم!
به هرحال علت هرچه كه بوده باشد اين طرح تصويب شده و براساس آن دولت مجاز خواهد بود كه درآمد حذف يارانه‌ها را به صندوقي واريز كند و بعد به هر ميزان كه خواست بردارد و به هر مصرفي كه خواست برساند و به هيچ نهادي هم در اين زمينه پاسخگو نباشد. يعني مثلاً از اين به بعد مثل قديم نيست كه اگر يك ميليارد دلار گم شد دولت مثل سابق پاسخگو باشد و فورا آن را پيدا كند بلكه براساس «قانون» (خنده دارد؟!) هيچ مرجعي به جز خود دولت هيچ دسترسي و نظارتي بر اين صندوق نخواهد داشت.
