دولتمردان حق دارند که بر سر لايحه هدفمند کردن يارانه‌ها قهر کنند و تهديد کنند، زيرا مديران ضعيف بدون پول فراوان و بي‌حساب هيچ نيستند. خانه‌اي را در نظر آوريد که پول در آن موج مي‌زند. به راستي نمي‌توان قضاوت کرد که آيا زن اين خانواده دارد زندگي را درست اداره مي‌کند يا خير. زماني اين امر معلوم خواهد شد که پدر کمي تنگدست شود؛ آيا بانو همچنان قادر است آبروداري کند، يا همه چيز تقصير قيمت‌هاست؟ تقصير قيمت‌هاست، تقصير کمبودهاست، تقصير فراوان نبودن پول است که ناتواني‌ها را فاش مي‌کند. مديران نالايق کساني هستند که تنها با بودجه‌هاي نجومي مي‌توانند هنرنمايي کنند. آنها به قول خودشان نهنگند و اگر در حوض آب بيفتند خفه مي‌شوند. به دريا هم که بيفتند خفه مي‌شوند، منتهي آنجا آن قدر آب هست که کسي اين را نمي‌بيند. آيا روشن شد که چرا مديران نالايق بدون پول‌هاي کلان هيچند؟ پول‌هايي براي آن که سوء مديريت و اسراف شوند، آن هم در چارچوب اجراي طرحي که قرار است از اسراف جلوگيري کند.