متأسفانه در كمال تعجب ديده مي‌شود همان‌گونه كه مرجع عالي‌قدر تقليد حضرت آيت‌ا... مكارم تأكيد كردند، گاه در جامعه جاي معروف و منكر عوض مي‌شود و امروز در كمال شگفتي عده‌اي وحدت ملي را به زيان كشور ارزيابي مي‌كنند.

اين عده البته توجيهاتي هم براي مواضع خود مي‌آورند، از جمله سوابق ديگراني كه از نظر رويكرد سياسي با آن‌ها همخواني ندارند. در اين‌باره، مشخص نيست اين گروه اقدامات برادران حزب‌ا... را در همگرايي نسبي با عوامل مرتبط با آمريكا چگونه توجيه مي‌كنند؟ اين در حالي است كه سياسيون هركشور بر اساس منافع كشور و مردم خود، تلاش مي‌كند در چارچوب قوانين خود به تعامل حداكثري با ديگران بپردازند و از اين رهگذر بيشترين منافع را از آن كشور خود كنند. آن‌ها گويا از هر عمل و اقدامي كه بوي وحدت و ائتلاف دهد، بيزارند.

يادمان هست زماني كه رئيس مجلس هشتم در سي‌امين سالگرد انقلاب اسلامي در اقدامي ارزشمند و در راستاي خنثي كردن ادعاي دشمنان مبني بر ريزش اكثر نيروهاي قديمي انقلاب، كليه نمايندگان مجالس اول تا هشتم را گرد هم آورد،‌اين تنگ‌نظران به تنگ آمدند و فرياد وا اسلاما سر دادند كه براي نمونه چرا آقاي عزت‌ا... سحابي – چهره‌اي كه در دفاع از مواضع امام خميني(ره) از نهضت آزادي جدا شد – كنار اين نماينده «تازه به مجلس رسيده» نشسته است!

مدتي بعد وقتي يكي از شخصيت‌هاي كشور سخن از دولت ائتلافي و استفاده از همه پتانسيل كشور در دولت آينده گفت، اين گروه به او هجمه آوردند كه ائتلاف يعني چه و وحدت دولت ائتلافي چه معنا دارد؟

البته آن‌چه اين روزها مي‌بينيم، نتايج همين نوع طرز تفكر را به ظهور مي‌رساند و روشن است كه وضعيت كشور را به كدام سو سوق مي‌دهد. اما آيا داشتن معيار دوگانه در داخل و خارج قابل دفاع است؟