عصر ايران – بدترين چيز براي يک رسانه انتشار اخبار خلاف واقع يا خبرهاي دروغ است و هر چه دامنه گستردگي رسانه بيشتر باشد اين آفت زيان بار تر شده و تاثيرات سوء آن گريبان طيف بيشتري از جامعه را خواهد گرفت .

در کشور ما تعيين مديريت صداوسيما از سوي رهبري نظام به اين معنا است که اين رسانه بايد ملي بوده و در خارج از جناح بندي هاي سياسي حرکت کند . چرا که قانونگذار اگر مي خواست رسانه صداوسيما حکومتي يا جناحي باشد انتخاب مديراين رسانه را به دست هيئت دولت مي سپرد يا اينکه اجازه مي داد رسانه هاي خصوصي نيز در کنار رسانه دولتي تاسيس شوند و به کار اطلاع رساني بپردازند.

نبود رسانه هاي خصوصي درقانون اساسي جمهوري اسلامي در کنار سپردن مسئوليت تعيين مدير سازمان صداوسيما به رهبري نظام به اين معنا است که در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران هيچ يک از دو فرمول رسانه خصوصي و رسانه حکومتي مورد توجه نبوده بلکه هدف طراحان قانون ايجاد يک رسانه " ملي " بوده است که هم بتواند آزادانه از دولت انتقاد کند و هم اينکه تمامي جناح ها و گروه هاي سياسي و اقشار و طبقات مختلف جامعه بتوانند از اين تريبون استفاده کنند.

متاسفانه با وجودي که هدف اول طراحان قانون اساسي محقق شده و ما در عملا در ايران از داشتن نعمت راديو تلويزيون هاي خصوصي محروم هستيم ، اما در طول 30 سال گذشته ( به ويژه در سال هاي اخير) مديران اين رسانه عملا نتوانسته اند يک رسانه به تمام معنا " ملي " ايجاد کنند که آيينه تمام نماي تکثر موجود در جامعه ايراني ( با همه گرايش هاي سياسي ، مذهبي ، قومي و فرهنگي و...) باشد .

در اين ميان ، شواهد موجود نيز مبين کاهش چشمگير مخاطبان اين رسانه به ويژه پس از رويدادهاي پس از انتخابات رياست جمهوري اخير در کشور است .

با اين حال ظاهرا مديران سيما پس از افت چشمگير مخاطبان بيکار ننشستند و برنامه هايي براي افزايش مخاطبان اين رسانه تدارک ديده اند که مثلا در يک مورد آن ( که مورد توجه ما خبرنگاران است ) در برنامه هاي خبري به ويژه دربخش خبري اخبار 21 شبکه اول سيما قابل مشاهده است .

جداي از انتقادات برخي ناظران از کپي برداري بودن اين تغييرات ، ( برخي منتقدان معتقدند اگر رنگ آبي زمينه دکورهاي اين بخش خبري به رنگ قرمز تبديل شود از لحاظ دکوري و صوري ( رنگ و لعاب) هيچ فرقي با شبکه فارسي بي بي سي نخواهد داشت ) بايد اشاره کرد که مديران سيما متاسفانه متوجه اين قضيه نيستند که مشکل مخاطبان با دکور برنامه ها نبود ، بلکه با محتواي خبري و تحليل هاي يک جانبه و عدم انتشار اخبار و وقايع روي داده و ارايه تفسيرهاي جناحي و تخريب برخي چهره ها و لاپوشاني عيوب برخي چهره هاي ديگر و ... بوده است و صد البته تحريف هايي که به عنوان خبرهاي واقعي به خورد مردم داده مي شود!