ميرحسين موسوي در جمع ايثارگران، گفت: امروز يکي از نشريات سپاه را خواندم که نوشته بايد امتياز فعاليت مجمع روحانيون مبارز را هم لغو کرد. آنها نگاهشان اينطوري ست، مي خواهند تمام تشکل ها را از بين ببرند و يقيناً بعد به حساب بقيه ي تشکل ها و گروه ها خواهند رسيد. در چنين حالتي شبکه ها و هيئت ها اهميت فوق العاده اي پيدا مي کنند. مواظب خود بودن، مواظب خانواده بودن، مواظب محله بودن، مواظب جامعه و هر چه پيرامون ما هست بودن، اهميت زيادي پيدا مي کند. ما در اين مصاف ، نمي خواهيم که شمشير بکشيم و با يک حالت رزمي به ميدان برويم. ما تنها عنصري که داريم و قدرتش از همه اينها بيشتر است ايمان و آگاهي است. بايد اين دو را تقويت کنيم. ايمان به يک دين رئوف و ديني که امام مطرح کرد :پيشتاز و روشن، که بتواند در سطح جهاني و در سطح داخل پاسخگوي مشکلات باشد. از طرف ديگر آگاهي نسبت به حقوق اساسي مردم. مردم بايد بدانند که حقوقي دارند و حقوق آنها دارد ضايع مي شود. وي يکي از حقوق مردم را برگزاري انتخابات آزاد عنوان کردو گفت: نبايد حکومت براي مردم تصميم بگيرد. وقتي از دور نگاه مي کنيم به زشتي اين کار پي مي بريم که مثلا چهار پنج نفر که به فرض خيلي آدم هاي عالي که تمام حسن هاي جهان در آنها جمع شده باشد، بنشينند يک عده اي را کنار بزنند، عده اي را انتخاب کنند و بعد به يک ملت هفتاد و پنج مليوني بگويند از داخل اينهايي که ما انتخاب کرديم انتخاب کنيد. اين بدترين حالت برخورد با يک ملت است. زشتي اين کار را نمي-فهميم ، چون داخل آن هستيم و لمس نمي کنيم. بله وقتي که يک نماينده اي خائن از آب درآمد با او بايد با شدت و غلظت برخورد کرد و او را بيرون کرد. از گذشته هم براي اين کار راه داشتيم اما حالا انتخابات را به اين شکل انجام مي دهيم که مدام گزينش انجام دهيم، تمام دهان ها را ببنديم، تمام مراکز اطلاع رساني را توقيف کنيم تا آن کسي که ما مي خواهيم، رأي بياورد و بعد صندوق ها را هزار جور دستکاري بکنيم و تخلفات عجيب و غريب انجام بدهيم. اينطور که نمي شود کشور را اداره کرد(دراينصورت) کشور به اينجا ميرسد که الان تهديدات خارجي پشت دروازه کشور ماست و از لحاظ سياسي، امنيتي، اقتصادي تهديدات داخلي بيشتر است.