فرارو- آيا مسئله مشايي براي کساني که اين روزها نامشان را در ميان تاثيرگذارهاي دولتي کمتر مي‌شنويم جدي است يا اين که مشايي بهانه‌اي براي مسئله‌اي بزرگتر و مهم‌تر است؟ به عقيده برخي از ناظران به نظر مي‌آيد اشکالات مشايي تنها بهانه‌اي است براي پوشاندن جنگ قدرتي که در حاميان سابق دولت در گرفته است.

به گزارش فرارو؛ از سال 84 تا 89 کدام نام‌ها پررنگ‌تر شده اند و کدام نام‌ها کم‌رنگ‌تر؟ اين طبيعت گذر زمان است، اما اين مسئله در عرصه سياست جديت بيشتري داشته است و در ميان اعضاي دولت شاخص‌تر مي‌نموده است.

روزگاري علي سعيدلو، گزينه اصلي رئيس‌جمهور براي رسيدن به وزارت نفت بود و در دوراني هاشمي‌ثمره به عنوان استراتژيست و نفر دوم دولت شناخته مي‌شد. مهرداد بذرپاش سرليست رايحه خوش خدمت در انتخابات شوراي شهر مي‌شد و محمدعلي رامين او را با اسامه بن زيد قياس مي‌کرد. اقتصادداني به نام پرويز داوودي معاون اول رئيس جمهور بود و داوود احمدي‌نژاد رئيس دفتر بازرسي او. از کامران باقري لنکراني به عنوان گزينه رياست جمهوري سال 92 ياد مي‌شد و...و...و.

نام‌هاي پاييز 84، در بهار 89 کمتر به گوش مي‌رسند. چه جمعي نظير دانش‌جعفري و پورمحمدي از اساس دل از احمدي‌نژاد برکنده اند و جمعي هم مانند صفار هرندي منتقدش گشته اند. اين روزها يار جديدي، صف خويش را از صف دولت احمدي‌نژاد جدا کرده است و به تعبير خودش از کابينه او خارج شده است: «حاج منصور ارضي»

مداح سرشناس و سياسي تهران، که در حسينيه صنف لباس‌فروش‌ها و مسجد ارک و شاه‌ عبدالعظيم، همواره مجالس پررونقي داشته، در طي ساليان گذشته هيچ‌گاه حمايت خود را از رئيس دولت دريغ ننموده و رئيس هم، گهگاه در مجالس او حضور مي‌يافته است. ارضي در همايش انتخاباتي احمدي‌نژاد در مصلي تهران گفته بود: «آقاي احمدي‌نژاد راستش را بگويد که دزد کيست؟ من از اول انقلاب به سنم که نگاه مي‌کنم، اعمال اينها را زير نظر داشتم، تفکر اينها اسلام ناب محمدي نبوده و امروز که برملا شده فقط خوشحالم که انتقام امام و رهبري از اينها با سيلي مناظره يک جا گرفته شده.»

اما چند ماه بعد ضمن گلايه بابت تندروي از انتقاد به احمدي‌نژاد در معاونت اولي مشايي اظهار داشت: «بنده خود نيز به احمدي نژاد در خصوص انتخاب مشايي انتقاد کردم، ‌اما اين حق رئيس جمهور است که همکاران خود را انتخاب کند.» با اين حال در ايام ماه محرم اين انتقاد نرم از سوي او جدي‌تر شد: «ما مريد رهبريم و با کسي هم عقد اخوت نبسته ايم. در خصوص مشايي هم با احمدي‌نژاد صحبت کرديم ولي به حرف‌هاي ما گوش نمي‌دهد.»

تا اين که خبر رسيد منصور ارضي، مداحي كه هيأت دولت را در دور اول سفرهاي استاني همراهي مي كرد، در يكي از جديدترين سخنان خود ابراز كرد به خاطر آن چه كه به قول او «کمک هاي رييس دفتر رييس جمهور به ... ها و ديدارهايي که هر ماه با آنها انجام مي دهد» مي‌باشد، از «دولت» خارج شده است.

او اولين کسي نيست که همکاري خود را به بهانه مشايي با دولت قطع مي‌کند. صفار هرندي نيز اخيراً اظهار داشت: «دليل اصلي بنده که در آن جلسه هيأت دولت به ماندن آقاي مشايي به عنوان معاون اول رئيس‌جمهور اعتراض کرديم، اين بود که اين کار مخالف نظر رهبري بوده و اين جلسه مشروعيتي ندارد.» آن گونه که صفار روايت مي‌کند دليل برکناريش مسئله مشايي بوده است.

البته حاميان دولت در شهر قم نيز حرف‌هايي درباره مشايي دارند. گفته مي‌شود اين حلقه نقش پررنگي در سياست‌گذاري دولت دارند و يکي از اعضاي شاخص‌شان، يعني حميد رسايي، از چهره‌ترين حاميان دولت در مجلس است. قاسم روانبخش در آغازين روزهاي سال نو در اين باره اظهار داشت: «در اين ترديدي نيست که مشايي پرکار است و تا ? نيمه شب کار مي‌کند. هر کاري به او محول شود خوب انجام مي‌دهد اما مسائل فکري و عقيدتي وي که من همه را آدرس داده ام کاملا غلط است. اين مسائل چه از سوي سروش مطرح شود چه مشايي تفاوتي ندارد.»

روانبخش بر خلاف همه که مشايي را نفر دوم دولت مي‌دانند، گفته است: «اولا که نفر دوم دولت نيست. ثانيا کسي بگويد اشتباه ندارد خطا کرده است. گاهي چيزهايي درباره مشايي مطرح مي شود که ديگر کسي اشکالات اصلي ما نسبت به او را باور نمي کند. من در مقاله اي که شما هم به آن اشاره داشتيد خطاب به احمدي‌نژاد ريز اين اشکالات را به شکل مبنايي مطرح کرده ام.»

دبير سياسي نشريه پرتو سخن نيز به مشايي انتقاداتي دارد، اما اين انتقادات سبب نشده تا او رسماً بگويد که صفي جدا از دولت دارد يا به سبک منصور ارضي از دولت خارج شود. آيا مسئله مشايي براي کساني که اين روزها نامشان را در ميان تاثيرگذارهاي دولتي کمتر مي‌شنويم جدي است يا اين که مشايي بهانه‌اي براي مسئله‌اي بزرگتر و مهم‌تر است؟