موسوي:کساني که مي توانند از تحريم ها کيسه خود را بيشتر پر سازند، نمي توانند نگراني مردم را از آينده آن را درک کنند

ميرحسين موسوي در ميان جمعي از رزمندگان جنگ تحميلي، شرايط امروز جامعه را "ناامن" توصيف کرد و تنها راه بازگشت امنيت را در گرو پذيرش خواست مردم و جنبش متعلق به آنها دانست. به گزارش کلمه، موسوي در همين ديدار از دلايل ناامني در جامعه نيز سخن گفت و ترس از سرکوب، بيکاري و فساد سازمان يافته را از جمله نشانه هاي وجود ظلم گسترده و نبود عدالت در کشور ذکر کرد. ايماني هدايتگر؛ ايماني که با لباس ظلم و جور پوشانده نمي شود موسوي که هم زمان با سالروز ميلاد امام دوم شيعيان و در ديدار با گروهي از رزمندگان دفاع مقدس سخن مي گفت ضمن تبريک ولادت حضرت امام دوم شيعيان گفت: در قرآن مي خوانيم که "الذين آمنوا و لم يلبسو ايمانهم بظلم اولئک لهم الامن و هم مهتدون". اين آيه نشان مي دهد که صرف ايمان نه امنيت مي آورد و نه نجات از سرگشتگي و سرگرداني. بلکه ايمان موقعي ايجاد امنيت و هدايتگري مي کند و از سرگرداني نجات مي دهد که با لباس ظلم و جور پوشانده نشود. دزفول و ايلام زمان جنگ؛ شاهدي بر ايمان مردمي وي خطاب به رزمندگان گفت: شما خود شاهد بوديد که در دوران دفاع مقدس دزفول را با موشک هايي که سر جنگي يک تني داشتند، مي زدند ولي مردم شهر را تخليه نکردند و نمازجمعه ها نيز تعطيل نشد. در ايلام نيز همينطور بود. اين شهر در معرض بمباران روزمره بود و بنده به ياد مي آورم که هرگاه نمايندگان دولت به اين استان مي رفتند اين مردم بودند که به آنها وعده آرامش مي دادند و همه کشور همين طور بود. نه جنگ، نه کمبودها و نه درآمد شش ميلياردي نفت احساس امنيت را از مردم نمي گرفت. پاسخي قر‍آني به پرسشي اساسي؛ چرا در جامعه احساس امنيت وجود ندارد؟ ميرحسين موسوي گفت: سوال مهم اين است که چرا امروز که صبح تا شب از همه جا صداي مناجات، دعا و مداحي بلند است و همه شبکه هاي تلويزيون تمام وقت تبليغات ديني و مذهبي پخش مي کند، در جامعه احساس امنيت وجود ندارد؟ دليلش خيلي روشن است :ايمان وجود دارد ولي با لباس ظلم و جور پوشانده شده است. نشانه هايي آشکار از ظلم در جامعه امروز وي در همين زمينه افزود: ترس از سرکوب، ترس از اعتراف گيري ،ترس از بيکاري و تورم ،ترس از تهاجم خارجي، ترس از شنود و دخالت در امور شخصي ،ترس از چک هاي بي محل، ترس از فساد سازمان يافته، ترس از قاضي هايي که از بازجو ها دستور مي گيرند و ايمان خود را با لباس هاي تيره و قيرگون ظلم مي پوشانند، همه و همه نشانه هاي حضور گسترده ظلم و نبود عدالت است. در چنين حالتي ايمان نمي تواند امنيت بيافريند و يا هدايتگر مردم به سوي آينده و آخرتي روشن باشد. گمان نمي کنم دلايل زيادي براي اثبات اين مساله لازم باشد. وقتي وزير اطلاعات به دنبال امام جمعه و دبير شوراي نگهبان قانون اساسي دروغ مي گويد ،چگونه مي توان در چنين جامعه اي امنيت را سراغ گرفت. تشبه ظاهري به پيامبر نه عصمت مي آورد نه آرامش خاطر