* شب عاشورا كسي از امام حسين (ع) جدا نشد

ملك‌پور در ادامه اظهار مي‌كند: از جمله مطالب مخدوش ديگر جريان شب عاشورا اين است كه مي‌گويند؛ اباعبدالله (ع) چراغ را خاموش كرد و بيعتش را برداشت و گفت كه هر كس كه مي‌خواهد، برود و مردم پس از آن دسته‌دسته امام را تنها گذاشتند. اول اينكه اين چراغ خاموش كردن در هيچ منبع معتبري وجود ندارد و اين نقل منحرف از كتاب «دمعة‌الساكبه» كه در قرن سيزدهم و سال 1285 قمري نوشته شده است، آغاز مي‌شود، در حالي كه اين غلط است. در شب عاشورا كه حضرت بيعت را برداشت، نه تنها كسي نرفت؛ بلكه طبق برخي نقل‌هاي معتبر بيش از 30 نفر از لشگريان عمر سعد به امام حسين (ع) ملحق شدند. حتي حرف‌هاي دلگرم‌كننده‌اي از سوي اصحاب امام مطرح شد و اول شخصي كه صحبت كرد و دل امام حسين (ع) را گرم كرد، قمر بني‌هاشم (ع) بود كه گفت: «بريم كه بعد از شما زنده باشيم؟ زندگي بعد از تو را نمي‌خواهيم.»
وي ادامه مي‌دهد: «دمعة‌الساكبه» كتاب واسطه است. نويسنده آن ادعا مي‌كند كه اين مطلب را از كتاب «نورالعين» نقل مي‌كند، كه خود كتاب «نورالعين»، يك كتاب مجهول با نويسنده‌اي مجهول است. برخي گفته‌اند كه مرحوم «اسفرايني سني» كه در قرن‌هاي اوليه اسلام مي‌زيست آن را نوشته كه البته كارشناسان آن را رد كرده‌اند. آنها كه تخصصي راجع به كتاب‌هاي قديمي دارند، معقدند كه اين نوع نگارش با نوشته‌هاي مرحوم «اسفرايني» همسو نيست. بعد جالب است كه حتي در «نورالعين» هم اين حرف زده نشده است.
عضو گروه تحقيقاتي دانشنامه 14 جلدي امام حسين (ع) در ادامه سخنان خود مي‌گويد: البته اين را هم بدانيد كه «نورالعين» به قدري ضعيف است كه آغاز جنگ امام حسين (ع) را از روز دوم يا سوم محرم عنوان مي‌كند و مي‌گويد كه در دوم محرم عده‌اي به شهادت رسيدند. نويسنده مجهول اين كتاب دو شخصيت به نام عباس معرفي مي‌كند كه يكي از آنها در روز سوم محرم و يكي از آنها در تاسوعا به شهادت مي‌رسد. هر آدم منصفي كه حتي اگر محقق هم نباشد، با خواندن اين مطالب متوجه كذب بودن آن مي‌شود.