?- حکومت اموي تکيه اش بر شمشير است. حکومت هاي ديکتاتوري مردم و مخالفان خود را با اسلحه هايي که در اختيار دارند رام و مطيع مي گردانند. در اين حکومت ها اين نظاميان هستند که ميداندارند و نقش تعيين کننده و اصلي را ايفا مي کنند. حکومت هاي مردمي بر مردم و ملت خود متکي هستند و حکومت هاي ديکتاتوري و فاشيستي بر اسلحه نظاميان. اين حکومت ها با پشت گرمي به نظاميان در مقابل ملت و مردم خود مي ايستند و در واقع ملت را دشمن اصلي خود به حساب مي آورند.
?- ويژگي ديگر حکومت اموي و ديگر حکومت هاي ديکتاتوري و فاشيستي اين است که فقط زبان خشونت را مي شناسند. در اين حکومت ها اثري از مدارا و گفت و گو نيست. آنان مي خواهند همه مشکلات خود را با شلاق و زندان و داغ و درفش حل کنند. سرکوبگري خصلت و ويژگي هميشگي آنان است و هرگونه ابراز مخالفت يا انتقاد را با فشار و شکنجه يا تهديد و ارعاب پاسخ مي دهند. در اين حکومت ها ابتدا مخالفان متهم به هر چيزي مي شوند و فتنه گر و آشوبگر و وابسته و… خوانده مي شوند و سپس تهديد به مجازات هاي سنگين مي شوند. شعار «اعدام مخالف يا منتقد» در اين حکومت ها چنان متداول مي شود و چنان قبح آن از بين مي رود که از کوي و برزن گرفته تا مسجد و محراب و تا محافل رسمي و غير رسمي همه جا به گوش مي رسد.
?- ويژگي سوم حکومت اموي و ديگر حکومت هاي غير مردمي و خودکامه «ستمگري» است. اين حکومت ها هيچ حقي براي ملت خود قائل نيستند. اينان حتي به ميثاق هاي عمومي و پيمان هايي که با مردم بسته اند پايبند نيستند و حقوق مسلم ديني و قانوني انسان ها را ناديده مي گيرند.