بغل دستي من که رنگ به صورتش نبود دوباره با شرم گفت:« ببخشيد پدرم واقعا وقت نداشت اما امشب مجبورش مي‌کنم برود برايم جلد کتاب بگيرد.»معلم داد کشيد:« آخه چطور مي‌شه پدرت وقت نداشته باشه ؟ مگه باباي تو چيکار باشيه مملکته؟» بغل دستي من آرام سرش را بلند کرد و با حالتي درمانده گفت:« بابام نخست وزير مملکته.»