آينده، سرويس سياسي؛ آيت الله مهدوي كني در حالي كه با ويلچر به جلسه هفتگي شوراي مركزي جامعه روحانيت مبارز تهران آورده شد، كانديداتوري مشروط خود را براي رياست مجلس خبرگان به اعضاي اين جامعه اعلام كرد تا شايد تصميم گيري آيت الله محمدرضا مهدوي كني كه در مرز هشتاد سالگي قرار دارد، براي كانديداتوري رياست خبرگان رهبري، آخرين فصل مهم از زندگي سياسي وي به شمار آيد.

آيت الله مهدوي كني در مرحله افزايش اعضا از سوي حضرت امام (ره) به عضويت شوراي انقلاب درآمد و پس از پيروزي نيز عهده‌دار مسؤوليت‌‌هاي حساس و گوناگوني نظير سرپرست كميته انقلاب اسلامي، عضويت شوراي نگهبان، وزارت كشور، نخست وزيري پس از شهادت رجايي و باهنر، عضويت در شوراي عالي انقلاب فرهنگي، مسئول ستاد رسيدگي به مناطق جنگ زده، عضويت در شوراي بازنگري قانون اساسي، عضويت در مجمع تشخيص مصلحت بود.

اما مسئوليت‌هاي كنوني آيت الله مهدوي كني دبيري جامعه روحانيت مبارز تهران، رياست دانشگاه امام صادق (ع)، عضو مجلس خبرگان رهبري و توليت مدرسه علميه مروي تهران؛ از سوي حضرت امام خميني(ره) است.

محمدرضا مهدوي كني كه در دوران انقلاب جزء روشنفكرترين روحانيون انقلابي به شمار مي آمد و حتي بنا بر برخي روايت ها از حاميان دكتر علي شريعتي مقابل برخي منتقدين محسوب مي شد، اولين صف بندي خود را با نيروهاي انقلابي موسوم به خط امام در جريان تسخير لانه جاسوسي به نمايش درآورد و با انتقاد از تسخير لانه جاسوسي، از حضور و نمازخواندن در اين مكان خودداري كرد و آنجا را غصبي دانست.

در انتخابات رياست جمهوري دوره نخست نيز كه حزب جمهوري اسلامي با محوريت آيات بهشتي، هاشمي و خامنه اي از مخالفين سرسخت ابوالحسن بني صدر محسوب مي شد،برخي معتقدند آيت الله مهدوي كني با به ميدان آوردن جامعه روحانيت مبارز در حمايت از بني صدر، يكي از مهمترين حاميان وي در ميان روحانيون انقلابي محسوب مي گرديد.

در عين حال خود ايشان در كتاب خاطراتش مي گويد:" آن زمان تعدادي از اعضاي جامعه روحانيت در انتخابات از بني‌صدر طرفدار ي كردند و گروهي هم طرفداري نكردند. از جمله كساني كه مخالفت كرد، بنده بودم. دوستان نزديك ما مي‌دانند كه بنده در آن موقع با بني‌صدر علني مخالفت نمي‌كردم و آن، دو علت داشت؛ يكي اينكه اولا بني‌صدر ماهيتش به آن صورت كشف نشده بود، دوم اينكه امام ايشان را تأييد مي‌كردند. بنده هم وقتي تأييد امام را مي‌ديدم، لذا تأييد مي‌كردم. ما هميشه طبق موضع‌گيري‌هايي كه رهبري داشتند رفتار مي‌كردم و با آن مخالفت نمي‌كرديم. ممكن بود حتي گاهي در دل چيزهايي را نمي‌پسنديديم ولي در مقام عمل، ‌تبعيت را لازم مي‌دانستيم."

به هر حال پس از پيروزي بني صدر و نخست وزيري شهيد رجايي، ايشان وزير كشور دولت شد.

با جداشدن طيف بني صدر و نيروهاي ملي مذهبي از صف انقلابيون، وي به ميان ياران سابق خود بازگشت و پس از شهادت شهيد رجايي و شهيد باهنر، با حكم آقايان هاشمي رفسنجاني و موسوي اردبيلي (روساي وقت قواي مقننه و قضائيه) به عنوان شوراي رياست جمهوري، نخست وزير موقت دوران انتقال گرديد.

نام آيت الله مهدوي كني بار ديگر در آغاز دوران دوم رياست جمهوري آيت الله خامنه اي مطرح شد، تعدادي از نمايندگان حامي مهدوي كني، وي را به عنوان گزينه اي براي جايگزيني ميرحسين موسوي در نخست وزيري مطرح كردند اما اين گزينه با حمايت رييس جمهور وقت همراه نشد و با دخالت محسن رضايي، فرمانده وقت سپاه و درخواست وي از امام خميني براي ابقاي موسوي در نخست وزيري به دليل مصالح جنگ، زمينه اي براي پيگيري هم نيافت.