سئوالي که اين روزها وجود دارد اين است که آيت الله خامنه اي عليرغم برتري قدرتي که ظاهرا بر محمود احمدي نژاد دارد چرا از موضع اقتدار با او برخورد نمي کند و او را برکنار نمي کند
.شايد اين تعلل به دلايل زير باشد
يک-نگراني ازشعله ور شدن و غير قابل کنترل شدن اختلافات جريان هاي حاکم وبروز نوعي جنگ قدرت آشکار که دامنه گسترش آن با توجه به ويژگي هاي شخصي احمدي نژاد نامعلوم است . بويژه اينکه اين جنگ قدرت، براي احمدي نژاد و يارانش در عرصه سياست ايران معناي مرگ و زندگي سياسي را دارد.
دو-نگراني ازتاثير تشديداختلافات درون حاکميتي برتضعيف وجهه عمومي حکومت و احتمال تاثير آن برشعله ور شدن دوباره اعتراضات مردمي و تاثير مضاعف و همزمان اين بحران ها بر ثبات و ماندگاري حکومت
سه-عدم پاسخ و توجيه کافي رهبر براي حمايت هاي افراطي ، خاص و ويژه گذشته اش از محمود احمدي نژاد وتضاد آن حمايت هاي خاص گذشته با اين رفتارهاي کنوني احمدي نژاد
چهار-از نظر رهبر،حذف احمدي نژاد نبايدبه گونه اي باشد که به معناي درستي تحليل هاي هاشمي رفسنجاني باشد و موضع وي را در معادلات قدرت مجدد تقويت کند
پنج -نتيجه حذف احمدي نژاد نبايد به معناي دور برداشتن اصولگرايان غير دولتي براي رهبر باشدو امتياز طلبي آنها از رهبري براي انتخابات مجلس و رياست جمهوري را منجر شود زيرا رهبر با هر کانون قدرتي مستقل از خود مخالف است خواه احمدي نژاد خواه اصولگرايان غير دولتي
شش-رهبر هنوز نمي داند که حذف احمدي نژاد آن هم درست در حساس ترين زمان اجراي طرح هدفمند کردن يارانه ها سرنوشت اين طرح حساس و به تبع آن نارضايتي مردم و ثبات حکومت را به کجا خواهد کشاند
هفت- رهبر هم مي خواهد احمدي نژاد را به دليل به چالش کشيدن اقتدار رهبري ادب کند و سر جايش بنشاند - و شايددر اين مورد خاص از سر جايش بردارد- وهم اينکه سطوح عالي نظام را عاري از اختلاف نشان دهد و اين دو را نمي داند چگونه با هم جمع کند
هشت-رهبري نگران تاثيرات منفي تمام نکات پيش گفته بر سياست خارجي و موقعيت خارجي نظام هم در ارتبا ط با دوستاني چون سوريه و چاوز وحزب الله و حماس و... است و هم نگران تاثير اين بحران حکومتي بر معادلات ايران با رقباي منطقه اي و دشمنان بين المللي نظام
نه-رهبري در بين طرفداران عوامش درصدد نشان دادن خود به عنوان يک شخصيت عاري از حب و بغض هاي شخصي، با سعه صدر و تحمل است که به خاطر مصالح نظام ، خار در گلو صبر مي کند ،و بهره گيري از اين نکته به عنوان يک اهرم تبليغاتي براي نشان دادن اينکه رهبر مقتدر اما صبور است
ده-رهبري هنوز نمي داندکه براي قانوني نشان دادن روند برکناري احمدي نژاد -در صورت لزوم-کار را از طريق مجلس و طرح عدم کفايت سياسي احمدي نژاد جلو ببرد يا براي نشان دادن اقتدار خود به يکباره و با حکم حکومتي رييس جمهور را برکنار کند
يازده -رهبري دقيقا نمي داند تمامي اين معادلات که با هم جمع شوند چه عواقب وپيامدهايي دارند وآيا اصولا نظام جمهوري اسلامي با اين همه بحران عدم مقبوليت و مشروعيت و نارضايتي مردمي و بحران اقتصادي وفشارهاي بين المللي و منطقه اي آيا تحمل چنين بحراني در سطح عالي حکومت را دارد و يا از هم فرو مي پاشد؟
دوازده - به دليل همه اين ابهامات و نگراني ها ي بزرگ و کوچک ،رهبري کماکان مايل است احمدي نژاد دست از لجاجت بردارد و با عقب نشيني در عمل پاي رهبر را ببوسد ورهبر بدون دادن امتياز ، از اين بحران خارج شود تا دو سال ديگر احمدي نژاد برود و يک رييس جمهور مطيع تر سر کار آيد.
در اين ميان فقط به نظر مي رسد يک نکته براي رهبر قطعي است.او اگر مي خواهد خامنه اي باقي بماند نمي تواند ذره اي در برابر احمدي نژاد عقب نشيني کند همانگونه که در ضعيف ترين مواقع نيز عليرغم تصميمات اشتباه هيچگاه عقب نشيني نکرده است که اقتدار خود ساخته رهبري را حفظ کند