روح‌الله احمدزاده? رئيس سازمان گردشگري , معاون احمدي نژاد خطاب به محافظه‌کاران حامي علي خامنه‌اي گفته «هر موقع که آقايان براي کشف حقيقت اظهار تمايل بکنند» تيم احمدي‌نژاد آماده رمزگشايي از «راز‌هاي سر به مهر» است.

در آن جلسه، نه

تنها احمدي نژاد، بلکه هيچيک از افراد قوه مجريه دعوت نشده و حضور نداشتند، مگر سردار وحيدي فرمانده سابق سپاه قدس و وزير دفاع کنوني کابينه، که گفته مي شود او در جريان اين ديدار حضور داشته است، اما از آنجا که

وي خود از سوي رهبر مامور کنترل باند احمدي نژاد در دولت شده، هيچ ترديد ندارند که از کانال او اين اخبار به احمدي نژاد و باند دولتي او نرسيده است.

دستگيريهاي گسترده در سپاه

بنا به برخي گزارشات دستگيري ها در سپاه گسترش يافته و شماري از افراد رده بالاي بخش امنيتي و ضد جاسوسي سپاه براي بازجوئي برده شده اند که از اين عده، تعدادي بازنگشته و براي تحقيقات بيشتر زنداني شده اند.

محور بازداشت ها و بازجوئي ها واقعه انفجار در پايگاه موشکي ملارد است، اما نه فقط براي خود انفجار، بلکه براي تحقيق در اين باره که طرح اين آزمايش موشکي با حضور فرمانده کل قوا، چگونه؟ از کجا؟ و در ابتدا از سوي

چه کساني در سپاه مطرح شده بود. همچنين مي خواهند بدانند اخبار جلسه محرمانه درحضور رهبر و تنظيم برنامه شليک موشک بيعت با حضور رهبر، چگونه و از چه کانالي به احمدي نژاد و اطرافيان او رسيده بود.

احسنت بر همولايتي هاي آزراني!!!! واقعا نميدونستم اينقدر آگاهيد.وظيفه شما در قبال ايران ويران فقط آگاهي رسانيست...مگر يادتان نيست چقدر فرياد زديم..اما...هيچ کس زاغچه ايي را سر يک مزرعه جدي نگرفت.

اگر مشتاق شنودنِ يک روضه ي داغ و آتشين ايد، نه برهمان صندلي هميشگي، ونه جلوي دوربين صداوسيما، که ناشناس برزمين خاک آلود يک محله ي پرت و يک روستاي بي نشان فرو بنشينيد تا من از حنجره ي ملتهب مردم براي شما روضه بخوانم. روضه اي که اگراز عهده ي خوانشِ آن برآيم، اشک چيست، خون خواهيد گريست. روضه ام را از جايي آغاز مي کنم که معاويه از دنيا رفته است و يزيد از امام حسين براي خلافتِ خويش بيعت مي خواهد. وحسين، نه هرکسي است که تن به اين مذلت آشکار بسپارد. پس خروج مي کند. خروج، نه براي ستيز. که از مدينه. به کجا؟ به مکه. به جايي که حريم امنِ آن برهمگان محرز است. که يعني: آهاي مردم، آهاي تاريخ، شاهد باشيد که من و اهلم تأمين جاني نداريم. به جايي پناه مي بريم که آزردنِ يک حشره در آن گناهي نابخشودني است، چه برسد به ريختنِ خون يک انسان بي گناه. امام حسين خروج کرد، نه به اين دليل که عمله ي حکومت مزاحم او بودند و نماز او را برنمي تافتند. ونه به اين دليل که چشم مردم به ديگري بود و به او نبود. بل به اين دليل که امام در همه ي ممالک اسلامي آن روزگار، يک منبرنداشت. همه ي درها به روي او بسته بود. و درستي راه پيامبر به غرقاب سلطنتِ خودکامگان انجاميده بود. اين گونه بود که حسين منبر خود را به شانه گرفت و آن را در زمين کربلا بر زمين گذارد. تا شايد شنونده اي از راه برسد و سخن تاريخي او را شنود کند. گرچه جهلِ متراکم براو سنگ ببارد و دهانش را به ضرب نيزه و شمشير بدوزد و اهلش را به اسيري بَرَد. مردم ما نيز در سال هاي پيش از انقلاب، نه ازآن روي خروج کردند که آنان را آب و نان و روزنامه نبود. بل به اين دليل که هزار فاميل پهلوي عمده ي فرصت هاي محوري کشور را به پايه هاي تخت شاه بسته بودند و براي بقاي همان تخت، مردمان معترض ما را به تخت مي بستند و آنان را از هويت و استقلال تهي مي کردند. مردمان ما از رژيم پهلوي به رژيم اسلامي پناه آوردند. چرا که يک باور تاريخي به آنان مي گفت: در هرکجا اگر احساس نا امني با شماست، در رژيم اسلامي – بخاطر امتزاجِ غليظ وعميقش با خيرها و خوبي ها – جزامنيتِ محض با شما نخواهد بود. مردم بي پناه ما با گزينش ما، از نا امني به امنيت، از سرسپردگي به استقلال، از نبود آزادي به آزادي، از حقارت به تکريم، از دزدي به پاکدستي، از بي هويتي به هويت، از بداخلاقي به اخلاق، وخلاصه از شيطان به خدا پناه آوردند. و صادقانه رشته هاي اختيار را به تمامي، آري به تمامي، به ما و شما سپردند. مردم ما رژيم اسلامي را حريمي سرشار از امنيت فهم کرده بودند. که اگر در هرکجاي اين دنيا، نا بحق خون مي ريزند و نا بحق حقي ومالي را جابجا مي کنند، در رژيم اسلامي خوني نا بحق برزمين نخواهد ريخت و نابحق نيز حقي و مالي و فرصتي ضايع نخواهد شد. مردمان ما صميمانه به پرچمي که امام خميني و روحانيان خوش سابقه و خوش نامي چون مطهري و طالقاني و منتظري و بهشتي، از خدا و پيغمبر و اهل بيت بالا گرفته بودند و درهر فريادشان نيزعِطري از حکمت و درستي منتشر مي شد، اعتماد کردند. رأيِ” آري” به جمهوري اسلامي يعني: اي مردم، شما اگرما را برگزينيد، ما روحانيان و همراهانمان به شما نشان خواهيم داد انسان و انصاف و مهر يعني چه! شما به ما رأي بدهيد، تا ما به شما نشان بدهيم صيانت از حق مردم و خواست هاي بحق شان يعني چه! واينگونه بود که روحانيان ما برمنبرهاي تاريخي خود غريو مي کردند: آهاي ايرانيان، ما روحانياني که لباس پيامبرو علي به تن داريم، نمي توانيم به چيزي غيراز حکمت ها و درستي هاي علي و اولاد علي روي بريم. ما را اگر انتخاب کنيد ما باراني از همه ي آن برکات آسماني را برشما خواهيم باريد. ما آمده ايم تا انسانيت را بازتعريف کنيم. وآنچنان حق را ازانزوا به در آوريم که يک روستايي بي نشان از شوقِ يکسانيِ حقوقش با رهبرانِ سرشناسِ انقلاب پاي بکوبد و دست افشاني کند. مردمان ما که اساساً خوش باور و زود جوش اند، اين بار نيزما و شما را باورکردند.

مي خواستم در هفته بسيج، چيزي بنويسم، اين دادگاه بازي فرصت برايم نگذاشته بود، تا اين که مصاحبه سردار بسيجي در سيماي ضرغامي که مي گفت اگر ما به آمريکا حمله کنيم، نابود مي شود! مرا به ياد خاطره اي از قلاجه انداخت، به خواندنش مي ارزد: شبهاي قلاجه حال و هوايي داشت، بعد از نماز آتشي به پا مي کرديم و دور آتش گپ مي زديم، يک چاي جوشيد? پررنگ هم در کتري دود گرفته گردان درست مي کرديم. يادش بخير؛ شهيد محمد موافق، يک شب با آب تاب از سناريوي " عمليات بالستيک بسيج " عليه کاخ سفيد سخن مي گفت، مي خواست يک تيزر تلويزيوني تهيه کند (طنز) مي گفت دوربين کلوزآپ يک پارو را در آب نشان مي دهد که در رفت و آمد است، کمي بعد دوربين عقب مي رود و دستان يک بسيجي را نشان مي دهد که در حال پارو زدن است، باز هم زاويه بازتر مي شود، آرام آرام يک بسيجي که روي يک لاستيک تيوپ نشسته و پيشاني بندي سبز ( ببخشيد مال آن زمان بود، حالا قرمز ببنديد) بسته و چهره اي آفتاب سوخته و خسته که حکايت از هزاران کيلومتر پاروزني دارد، به تصوير کشيده مي شود، هر چند بسيجي ما خسته است، اما در عمق نگاهش عزمي راسخ نهفته است! باز هم دوربين عقب تر مي رود و زاويه بازتر و بازتر مي شود، يک بسيجي در سمت راست او پيدا مي شود که چون او پارو مي زند و بعد سه بسيجي، چهار بسيجي، ده بسيجي، يک گردان بسيجي، يک لشگر بسيجي، يک سپاه بسيجي و يک اقيانوس بسيجي لاستيک سوارِ پارو زن! اينجا کجاست، سواحل آمريکا، بسيجي ها با شوق و حرارت پا به ساحل آمريکا مي گذارند، شتابان يکراست به سراغ کاخ سفيد مي روند و در اطراف کاخ بساط آتش و کتري چاي برپا مي شود، کمي بعد باز کلوزآپ يک کتري دود گرفته ! دوربين آرام آرام عقب مي آيد، يک اجاق آتش، يک حلقه بسيجي خسته منتظر چاي، کمي عقب تر، دو حلقه آتش ، سه حلقه آتش، دهها حلقه آتش و صدها حلقه آتش! که دودي بپا کرده اند، دوربين کمي عقب تر مي آيد، آه چه مي بينم، اين کاخ سفيد است که ديگر سياه شده است! اين هم عمليات بالستيک يا با لاستيک بسيج عليه کاخ سفيد! يادش بخير، خدايش رحمت کند، براي برادر شهيد محمد موافق فاتحه اي هديه کنيد. مهدي خزعلي 1390/9/8

بياييد به اشتباه خود در انتخاب (بخوانيد انتصاب) احمدي نژاد اعتراف کنيد

بعد از چند سال دخالت مستقيم در سياست و جانبداري از يک دروغگو بنام دين و ائمه ديگه يادشون افتاده آبروي عمامه را خرج نامزدي نکنن احمد خاتمي به آخوندها اين توصيه را کرده امسال چون مي دونن انتخابات مجلس تنورش گرم نمي شه زياد زر نمي زنن . فقط از جريان انحرافي که همون احمدي نژاده بد ميگن قافل از اين که همون احمدي نژاد تا چند وقت پيش شعيب بن صالحشون بود خاک بر سر کساني که دينشون را بخاطر سنار حقوق سازمان تبليغات و برخي عطاياي غير مستقيم دولتي فروختن و مي فروشن