- شما در خطبه نماز جمعه 29 خرداد 88 تظاهرات اعتراضي به نتايج آن انتخابات پرابهام و پر مسئله را اردوکشي خياباني خوانديد و از معترضان خواستيد اعتراض خود را از مجاري رسمي قانوني دنبال کنند. و گفتيد راه اعتراض به نتايج انتخابات اردوکشي خياباني نيست و بي قانوني و زورگويي را از هيچ کس تحمل نمي کنيد و با کساني که چنين شيوه اي براي دستيابي به خواسته هاي خود در پيش مي گيرند شديداً برخورد مي کنيد. آن خطبه تقريباً در تمامي سخنراني ها و ميزگردهاي برگزار شده در رسانه ملي راجع به حوادث پس از انتخابات 88 مورد استناد قرار گرفته است، اما به يک پرسش هرگز پاسخ داده نشد و آن اين که در سراسر سال هاي 1370 تا 1388 همواره گروه هايي تحت عنوان انصار حزب الله به کمترين بهانه اي از درج مقاله اي در نشريه اي دانشجويي با تيراژ پانصد عدد گرفته تا عبارتي در يک کتاب و تا اعتراض به يک مراسم قانوني و … آزادانه در خيابان ها به تظاهرات پرداختند، به مراسم مختلف حمله بردند و به ضرب و شتم مخالفان پرداختند و بعضاً دفاتر روزنامه ها را به آتش کشيدند. کتابفروشي ها و سينماها را سوزاندند، اما در طول اين 18 سال حتي يک بار شما به اين اردوکشي و تهديد جان و مال شهروندان اعتراض نکرديد و از دستگاه هاي اطلاعاتي و امنيتي و قضائي نخواستيد دست اندرکاران اين اجتماعات غيرقانوني را شناسايي و مجازات کنند. آيا اردوکشي خياباني -اگر بتوان نام تظاهرات اعتراضي را اردوکشي خياباني گذاشت-، مطلقاً خلاف قانون و ناپسند است و يا فقط براي معترضان به عملکرد ما خلاف قانون و ناپسند است؟