شکايت عليه مشفق تنها شکايتي نبود که طي اين مدت نتيجه عکس داد و شاکيان به خاطر آن تحت پيگرد قانوني قرار گرفتند. برخي ديگر از محکومان پس از انتخابات در اين مدت با ارسال نامه هايي به مقامات عالي کشور از جمله مقام رهبري از شکنجه ها و ضرب و شتم ها در سلولهاي انفرادي گفتند. و از صدمات و لطماتي که در جريان اين شکنجه ها بدان دچار شده اند. تا آنجا که من درجريان هستم با اصرار کساني چون آقاي هاشمي رفسنجاني مقام رهبري در مورد يکي از اين نامه ها دستور رسيدگي داده اند. نتيجه رسيدگي، تأييد ادعاي شکنجه و ضرب و شتم در سلول هاي انفرادي بوده است. اما سرنوشت آن نامه ها و نويسندگانش بهتر از سرنوشت شکايت و شاکيان عليه سردار مشفق نبوده است.

رهبري جمهوري اسلامي ايران!

شرايط زندان و وضعيت نامساعد جسمي ازجمله مشکل چشم اجازه نمي دهد بيشتر از اين بنويسم وگرنه فهرست اين ابهام ها را تا چند برابر مي توان افزايش داد. بنابراين سخن را کوتاه مي کنم. امروز همگان چه طرفداران و وابستگان به حاکميت و ارادتمندان به رهبري و چه منتقدان و مخالفان در اين نکته اتفاق نظر دارند که تغيير شرايط موجود و تغيير نحوه برخورد با ناراضيان به تصميم رهبري بستگي دارد و نه هيچ کس ديگر. اين اعتراف و اتفاق نظر به نوبه خود گوياي حقيقت ديگري نيز هست و آن اين که شرايط موجود و نحوه برخورد با ناراضيان براساس تصميم رهبري سامان يافته است. بنابراين مي توان مخاطب اين ابهام ها را رهبري دانست و از ايشان خواهان رفع ابهام شد.

سيد مصطفي تاجزاده
اوين
21/3/1391