اين نوع پالس هاي الکترومغناطيسي را از دو طريق مي توان ايجاد کرد: انفجار هسته اي در ارتفاع بالا و يا از طريق انفجار شيميايي در ارتفاعات پايين تر. سلاحهايي که با انفجار هسته اي صورت مي پذيرند قدرت تخريبي بسيار بالايي دارند و شدت عمل آنها بستگي به ارتفاع انفجار دارد. بيشترين راندمان انفجار زماني است که انفجار هسته اي در ارتفاعات بالاي 30000 متر صورت گيرد. انفجار هسته اي از طريق يونيزه کردن اتمسفر ميدان مغناطيسي بسيار قويي درست ميکند که از جمله باعث سوختن خازنهاي برقي خواهد شد. اين انفجار کمتر از يک ميليونيم ثانيه طول ميکشد و به ساختمانها ضرري وارد نميکند و ميزان خسارت آن با يک بمب اتمي که بروي زمين منفجر شود قابل مقايسه نيست و بسيار کمتر است زيرا تنها وسايل برقي را نشانه مي گيرد. اما بسياري از دانشمندان بر اين عقيده هستند که اين نوع انفجارها بروي شبکه مغزي انسان نيز تاثير ميگذارد و ممکن است حتي باعث مرگ انسانها نيز بشود. هنگامي که پالس را بخواهند از طريق انفجار هسته اي ايجاد کنند بايد موشک هاي با دوربرد بالا را بکار ببرند و اگر پالس را از طريق انفجار شيميايي بخواهند توليد کنند بايد از هواپيماهاي بدون خلبان براي حمل سلاح استفاده کنند. اسرائيل هر دو نوع اين فني آوري را در اختيار دارد. قدرت پالسهاي با انفجار شيميايي بسيار کمتر از قدرت با پالسهاي هسته اي هستند و بيشتر در مورادي از آنها استفاده مي شود که قصد ضربه زدن به منطقه کوچک و ويژه اي باشد. پالس الکترومغناطيسي يا به زبان انگليسي EMP Electro-Magnetic Pulse انتشار سريع و بسيار کوتاه مدت امواج الکترومغناطيسي با دامنه بسيار قوي است که مي تواند بسياري از تجهيزات الکتريکي و الکترونيکي منطقه اي بسيار بزرگ را از بين ببرد. عواقب ناشي از ايجاد چنين پالسي در يک منطقه پرجمعيت مي تواند ويرانگر باشد. در کشورهاي صنعتي اين سلاح هميشه بعنوان يک خطر بزرگ در نظر گرفته شده است. اين نوع پالس در سال 1945 در آزمون هسته اي آمريکا کشف شد و سلاح جديدي نيست بلکه بعنوان استفاده جانبي از يک بمب اتمي بسيار خوب شناخته شده است. برنامه هاي کاربردي EMI عمدتا نظامي هستند، اما در صنعت نيز کاربردهايي دارند. از زمان جنگ سرد کشورهاي بزرگ همچون آمريکا در باره کاربرد اين نوع سلاح ها عليه دشمن فرضي تحقيقات زيادي کرده اند. اساس اين سلاح ايجاد يک پالس الترومغناطيسي است که مدت کوتاهي طول مي کشد و همانند برق ناشي از برخورد ابرها عمل ميکند اما با شدتي ميليونها بار قوي تر و در منطقه اي بسيار بزرگ. پالس باعث اختلال شبکه برق و کليه دستگاههاي الکترونيکي ميگردد و در اغلب اوقات خساراتي که وارد ميکند جبران ناپذير است و دستگاههاي برقي و الکترونيکي بايد عوض شوند. راديو، تلويزيون، کامپيوتر، تلفنها و ... همه مي سوزند.
اين نوع پالس هاي الکترومغناطيسي را از دو طريق مي توان ايجاد کرد: انفجار هسته اي در ارتفاع بالا و يا از طريق انفجار شيميايي در ارتفاعات پايين تر. سلاحهايي که با انفجار هسته اي صورت مي پذيرند قدرت تخريبي بسيار بالايي دارند و شدت عمل آنها بستگي به ارتفاع انفجار دارد. بيشترين راندمان انفجار زماني است که انفجار هسته اي در ارتفاعات بالاي 30000 متر صورت گيرد. انفجار هسته اي از طريق يونيزه کردن اتمسفر ميدان مغناطيسي بسيار قويي درست ميکند که از جمله باعث سوختن خازنهاي برقي خواهد شد. اين انفجار کمتر از يک ميليونيم ثانيه طول ميکشد و به ساختمانها ضرري وارد نميکند و ميزان خسارت آن با يک بمب اتمي که بروي زمين منفجر شود قابل مقايسه نيست و بسيار کمتر است زيرا تنها وسايل برقي را نشانه مي گيرد. اما بسياري از دانشمندان بر اين عقيده هستند که اين نوع انفجارها بروي شبکه مغزي انسان نيز تاثير ميگذارد و ممکن است حتي باعث مرگ انسانها نيز بشود. هنگامي که پالس را بخواهند از طريق انفجار هسته اي ايجاد کنند بايد موشک هاي با دوربرد بالا را بکار ببرند و اگر پالس را از طريق انفجار شيميايي بخواهند توليد کنند بايد از هواپيماهاي بدون خلبان براي حمل سلاح استفاده کنند. اسرائيل هر دو نوع اين فني آوري را در اختيار دارد. قدرت پالسهاي با انفجار شيميايي بسيار کمتر از قدرت با پالسهاي هسته اي هستند و بيشتر در مورادي از آنها استفاده مي شود که قصد ضربه زدن به منطقه کوچک و ويژه اي باشد.
