اين ورود رندانه بسيج و سپاه به پروسه انتخابات، براي كنترل تمام روند آن از چند ماه مانده به رأي گيري تا بعد از آن بود كه در انتخابات سال 88 با هوشمندي انجام گرفت. اين يادداشت بنا ندارد وجود ناامني و ناهنجاريهاي اجتماعي در سطح جامعه را ناديده بگيرد و يا انكار كند. اما همزماني انتشار فيلمها و خبرهاي ناامني هاي مشهود در شهرها همزمان با انتخابات، مي تواند باعث تقاضاي مردمي از سپاه و بسيج براي كنترل امنيتي شهرها باشد. با به دست گيري كنترل امنيتي كشور، بدون آنكه برچسب دخالت نيروهاي نظامي در انتخابات به سپاه و بسيج بخورد، اين دو عنصر پرشمار نظامي كشور عملا" انتخابات را از آغاز تا پايان كنترل و برگزار مي كنند و نتيجه هماني مي شود كه نظاميان سبزپوش تحت امر بيت رهبري طراحي كرده اند!

فيلمها و عكسهايي كه از ناامني هاي مديريت شده(!) در رسانه هاي اصولگرا و حكومتي منتشر مي شوند، چند نكته اصلي دارند:

اول: اين تصاوير به طرز عجيبي شفاف و نزديك به صحنه جرم هستند و همه اتفاقات را از اول تا آخر نمايش مي دهند! اراذل و اوباش هم نه توجهي به دوربينها دارند و نه تلاشي براي تخريب آنها مي كنند! در فيلم حمله به يك قهوه خانه در اسلامشهر كه چندي قبل منتشر شده، فيلمبردار حتي يك پرژكتور ضعيف هم بهمراه داشت كه به روي سوژه ها نور مي انداخت تا تصاوير بهتري از وحشت جوانان در قهوه خانه ضبط كند!

دوم: تصاوير در اكثر موارد، به گونه اي ضبط شده اند كه چهره اراذل و اوباش را نشان نمي دهند. آنها اخيرا" از ماسكهاي آلودگي هوا استفاده مي كنند اما معمولا" دوربين پشت سر آنها قرار مي گيرد و فقط هيبت جسمي و قمه و عربده هايشان را نشان مي دهد. عدم نمايش چهره اراذل، بخاطر شناسايي نشدن بعدي آنها توسط مردم است [كه در عكسهاي سركوبهاي اعتراضات 88 برخي از آنها در كنار فرماندهان پليس و بسيج حضور داشتند و شناسايي شدند!] و از طرفي اين بهانه را براي پليس فراهم مي كند كه ادعا كند مجرمان قابل شناسايي نيستند و پرونده قابل پيگرد قانوني نيست!