خنديدن به ضرب ِ گلوله

و استجاب دعاي ِ کشور همسايه

در بوسه هايي که به ازاي هر ده عدد / دو تا رايگان ميگيري

پاي ميز سياست نشستيم و زير/ ميزي گرفتيم

و پايتخت / پاي تخت ها از يادمان رفت

سيايست / سوتين شد با سايز هايي که دهان ما را ميبست

و ما در صف دستشويي / با درد هاي مشترک ايستاديم

و يادمان رفت طناب ِ سيفون / به درد خودکشي نمي خورد

دو دستي / خودمان را تاراج زديم / امتياز پخش زنده اش را به عرب ها فروختيم

و خليج را پس گرفتيم و جايش دختر صادر کرديم

حالا نشسته ايم

تا نخ هايمان را ببندند ... و خيمه شب بازي کنيم

تا به اعتقادات کسي / فشار نيايد

ايمانتان اگر ستون بود که با تفنگ آبپاش زير سوال نمي رفت

گشت هايتان اگر براي امنيت بود / که بر گشت نمي خورد

و روسري ها هر چقدر هم / سر به هوا بودند ...چشم هاي شما از راه راست / کج

نمي شد

همين روز هاست تيتر مي زنيد

" آزادي در بسته بندي مجاز / موجود است "

ما به هر سازي به رقصيم شما را ميسوزاند

شما برقصيد و دلاوري کنيد ما هورا مي کشيم و مي خنديم

ما ... هميشه ... به ضرب گلوله ميخنديم




اثــــــر : هـــومن شريـــــفي