همه اينارو گفتم که بدونيد کسايي مثل من هستند که فقط زنده اند اما بارها و بارها آرزوي مرگ ميکنند.
کاري کنيد که تحريما تموم بشه، يه کاري کنيد ارزوني بشه ، کرايه خونه کم بشه ، مواد غذايي ارزون بشه، بازار کار رونق پيدا کنه، دارو و درمان به قيمت خون آدم نباشه، امنيت و رفاه داشته باشيم. کاري کنيد که منه بچه درس خون، مني که تو زندگيم فقط تلاش کردم، صبر کردم و پامو کج نذاشتم، بخاطر فشار اقتصادي تو اين سن وسال اين همه مريضي عصبي نداشته باشم و فکرم مدام پي انصراف از تحصيل نباشه، يه کاري کنيد جوونا راحت ازدواج کنن اينطوري فسادم کم ميشه. فقط يکم سريع تر ... ميترسم آخرش به عمر ما قد نده.

تو رو خدا... ديگه بسه تحريم...
يکي ميگفت بايد قبر دهه شصتيا رو گودتر بکنند چون آرزوهاي زيادي دارن که بايد با خودشون به گور ببرن...
خواهش ميکنم جواب کامنتمو بديد. يا حق