به گزارش خبرنگار «بازتاب»، براساس آموزه هاي ديني و همچنين يافته هاي علوم اجتماعي، تباهي در يک جامعه از به فساد کشيده مسئولان آن آغاز مي شود و سپس فساد فراگير و تبديل به يک هنجار مي شود.
فساد اقتصادي مقارن و همزاد با فساد سياسي است، بدين معنا که در جامعه اي که فرهنگ انتقاد و تصحيح عملکرد مسئولان وجود نداشته باشد و قدرت از ابزارهاي نامشروع و غيراخلاقي براي حفظ و توسعه خود استفاده کند، کسب منافع مالي و زر نيز درپي زور سياسي خواهد آمد.
انحرافات شکل گرفته در جامعه که از موضوعات سياسي آغاز گرديد، به تدريج به اختلاسها و سوء استفاده از بيت المال کشيده شده و اکنون به رسوايي اخلاقي منجر شده است.
ارتباط يک نماينده با زن شوهردار، شکايت دختري از نماينده ديگر، فرار دختر يک وزير از خانه، رسوايي اخلاقي يک مدير، سوابق اخلاقي مديران ارشد دولتي و ده ها عنوان موضوع ديگر که رسانه اي نمي شود، نشان از سونامي دارد که لرزه هاي آن از هم اکنون احساس مي شود.
