شعر زیررا از وبلاگ http://www.vazvancity.blogfa.com/ در اینجا قرار می دهیم
در روز هفتم خرداد سال 1309 هجری تگرگ سنگینی در روستای جوشقان قالی می بارد که باعث خرابی فراوان و کمبود غله میشود. در بیان کیفیت این تگرگ و پیامدهای آن مرحوم سید احمد کرمانی (امیر آقا) شعری به زبان محلی سروده است:
هفتم خرداد به ماه صَفَر جَوره تَدَرگی بَمَه با کَرّ و فَر
آَورِ غلیظی بَغُرُنبا یَرا وادِ شدیدی بَدُما پُر صدا
من که نَزونَم چطوری بَبُه طولی نَکِشا هِچّه و فوری بَبُه
بَشوَتُ بَشخُستُ وَرِشریت سخت گندم و یِه، شِفدَر و ما و درخت
من چیچی بَوجَم که چه کارِش بَکَه دسته کلنگ شاخه چنارش بَمَه
«حصله» و «زورهِنگ» و «کیاو» و «کوئن» «بیخه» و «تیجگاه» و «دُلِ درگازن»
«لونجه» و «دشتاله» و «وارِیَهَن» «بیشه» و «بَهروم» ، «کِشَه» و «درسیَن»
«تختِ دِز» و «بُرزویی» و «پاپُکه» «کوچه» و «قاش» و «دره» و «جورُکه»
«پشت کَمَر لَیلو» و «روئَنیون» «مرزاجی» و «ویله» و «جومیون»
هورد و تَلیک و گل و پاکِش بَکَه خوب بُه یکباره هلاکش نَکَه
مردم گوشکون زِ ضغیر و کبیر تخته کِش و گیوه چن و دوره گیر
پیله ور و زرگر و رَنگِرَج تاجر عامل که شَکَه مج و مج
روت و ولا خایه نَما دربدر پاپتی دست تهی خون جگر
نُن پُز عالی که فِزِرتی بَبُه نُن دوم نازک که چِلِزگی بَبُه
پَشت یقه پیش کالا لَق بَبُه چرک و عرق در پِرَنون جَق بَبُه
زلف کج دُنبْ بُزی پَتْ بَبُه پِشکِلِک پَشت لَوی خط بَبُه
گیوهء کاشی چیهء شصت خطی لَشکه کَنه گِردا و دُنْبِ وَتی
گالش و پوتین سگگ دار جیر شِبرو و پاپوش صدف دار قیر
پالتاوِ بی آستر و بی رونَکی تَنبون تنگی که اَشو زورَکی
تشتک و تاس و سینی و جُرقَتو سوزنی و حوله و لنگ و پتو
بَندبَاولُ و ْلُکُ و لونجش و مَه پاک بَشو منزل حاجی صَنَم
صابون عطری که بَشو زوج بَمَه اُردُلُکِ بیخِ شُتُروُج بَمَه
چادر چَرخیِّ عبایی کُشو خِشّ و فِشّ نازِ کذایی کُشو
زُلف و گُل زیر گلو سینه ریز خال کنار لبِ بیبی تمیز
پاک بَشو ذلّت و خواری بَمَه آستَرِ وَژگون وَرِ کاری بَمَه
قنداروسیِ پَره ویرِش نَته نونِ دُرُستی ایرو گیرِش نَتِه
کار خادا خوب تماشا بَکِه پاکلَه تو خود کرده و حاشا نَکِه
