اشتراک نامه - روستای آذران (نگینی درکوههای کرکس)

مردم خواسته دنیا خرده گیاهى است خشک و با آلود که از آن چراگاه دورى‏تان باید نمود . دل از آن کندن خوشتر تا به آرام رخت در آن گشادن ، و روزى یک روزه برداشتن پاکیزه‏تر تا ثروت آن را روى هم نهادن . آن که از آن بسیار برداشت به درویشى محکوم است و آن که خود را بى نیاز انگاشت با آسایش مقرون . آن را که زیور دنیا خوش نماید کورى‏اش از پى در آید . و آن که خود را شیفته دنیا دارد ، دنیا درون وى را از اندوه بینبارد ، اندوه‏ها در دانه دل او رقصان اندوهیش سرگرم کند و اندوهى نگران تا آنگاه که گلویش بگیرد و در گوشه‏اى بمیرد . رگهایش بریده اجلش رسیده نیست کردنش بر خدا آسان و افکندنش در گور به عهده برادران . و همانا مرد با ایمان به جهان به دیده عبرت مى‏نگرد ، و از آن به اندازه ضرورت مى‏خورد . و در آن سخن دنیا را به گوش ناخشنودى و دشمنى مى‏شنود . اگر گویند مالدار شد دیرى نگذرد که گویند تهیدست گردید و اگر به بودنش شاد شوند ، غمگین گردند که عمرش به سر رسید . این است حال آدمیان و آنان را نیامده است روزى که نومید شوند در آن . [نهج البلاغه]



	روستای آذران (نگینی درکوههای کرکس)

اشتراک نامه
نویسنده: آذران یکشنبه 87 فروردین 25 ساعت 2:57 عصر
خوانندگان گرامی جهت اگاهی از به روز شدن وبلاگ ایمیل خود را در قسمت اشتراک نامه وارد کنید. وجهت دسترسی به نوشته های پیشین به قسمت آرشیو یاداشت ها سر بزنید. و اگر هم مطلب یا خبر جدیدی از روستا دارید آن را به نشانی پست الکریکی که در گوشه صفحه درج شده ارسال کنید تا در اختیار سایر هم ولایتی ها قرار گیرد. در ضمن نظر یادتون نره.
دل نوشته ها ()