چرا فقط برای امام حسین علیه‏السلام روز اربعین تعیین شده و برای امامان دیگر و حتی پیامبر اکرم صلی‏اللّه‏علیه‏وآله، مراسم روز اربعین نداریم؟

برای توضیح جواب این سوال، به این مطالب توجه کنید:

1. فداکاری‏های امام حسین علیه‏السلام، دین را زنده کرد و نقش او در زنده نگه داشتن دین اسلام، ویژه و حائز اهمیت است. این فداکاری‏ها را باید زنده نگه داشت؛ چون زنده نگه داشتن دین اسلام است. گرامی‏داشت روز عاشورا و اربعین، در حقیقت زنده نگه داشتن دین اسلام و مبارزه با دشمنان دین است.

2. مصیبت حضرت امام حسین علیه‏السلام، برای هیچ امام و پیامبری پیش نیامده است. مصیبت امام حسین علیه‏السلام، از همه مصیبت‏ها بزرگ‏تر و سخت‏تر بود. اگر عامل دیگری هم در کار نبود، همین عامل کافی است که نشان بدهد چرا برای امام حسین علیه‏السلام بیش از امامان دیگر و حتی بیش از پیامبر اسلامصلی‏اللّه‏علیه‏وآله عزاداری می‏کنیم و مراسم متعددی برپا می‏کنیم.

3. در ماه محرم سال 61ق. امام حسین علیه‏السلام، فرزندان، خویشان و یاران آن حضرت را کشتند و اسیران کربلا را به کوفه و شام بردند و همین اسیران داغدیده، روز اربعین شهادت امام حسین علیه‏السلام و یارانش، به کربلا رسیدند و همه مصائب روز عاشورا در آن روز تجدید شد و آن روز، روز سختی برای خاندان پیامبر بود.

4. دشمنان اسلام با به شهادت رساندن امام حسین علیه‏السلام، قصد نابود کردن دین اسلام را داشتند. دشمنان امام حسین علیه‏السلام تلاش کردند تا حادثه کربلا، به کلی فراموش شود و حتی کسانی را که برای زیارت امام حسین علیه‏السلام می‏آمدند، شکنجه می‏کردند و می‏کشتند. در زمان متوکل عباسی، همه قبرهای کربلا را شخم زدند؛ مزرعه کردند و مردم را از آمدن برای زیارت قبر امام حسین علیه‏السلام، منع کردند. شیعیان هم برای مقابله با اینها، از هر مناسبتی استفاده می‏کردند که یکی از این مناسبت‏ها، حادثه روز اربعین است.

5. یکی از نشانه‏های مومن، زیارت امام حسین علیه‏السلام در روز اربعین است. از حضرت امام حسن عسکری علیه‏السلام روایت شده است که علامت‏های مومن پنج چیز است؛ پنجاه و یک رکعت نماز فریضه و نافله در شبانه‏روز، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، پیشانی بر خاک نهادن در سجده و بسم الله را بلند گفت و یکی از وظایف شیعیان را اهتمام به زیارت اربعین بر شمرده‏اند

مراسم  عزاداری دهه سوم صفر از شب اربعین حسینی در حسینیه احمدیه برگزار خواهد شد.

دهه مبارک فجر مبارک باد

سخن از معجزه ایران است .

سخن از صاعقه خشم و خروش

سخن از خشم گره خورده این شیران است

کز قفس های هزاران ساله

رسته و آزادند .

از شکوهی که در این نهضت بود .

موج گسترده که این دعوت داشت

یک جهان مات و سراسیمه و سرگردانند

مردم زنده و بیدار جهان

با نگاهی نگران

میگزند از سر حیرت انگشت

همه هر روز زهم میپرسند :

ناگهان ...

نفس گرم کدامین عیسی

بر تن مرده صد ساله این خلق دمید

ید بیضای کدامین موسی

عقل را از سر فرعون بپراند

عشق و اخلاص کدام ابراهیم

آب بر آتش نمرود بریخت

یا که اعجاز چه روح اللهی

با سر انگشت مسیحایی خویش

پیکر مرده و افسرده این ایران را

به خداوند قسم ، بار دگر احیا کرد

آن کدام آذر بود

آن کدام آتش بر خواسته از سینه خاکستر بود ،

که چنین محشر بی سابقه ای بر پا کرد

اینک از پیکر پر تاب و تب میهن ما

که بپا کرده چنین نهضت گسترده و ژرف

قصه ها ساخته اند

همه جا ورد زبانهاست که : ایران ! ایران !

این شمایید که با هم همه جا شعر شهادت خواندید

بر بلندای زمان ،

پرچم سرخ ظفر بنشاندید

پس از آن ظلمت طولانی شب ،

اینک این خانه خون باخته میهن مان

که پر از عطر بهاران گردید

اینک ای ملت آگاه و رشید !

چشمهاتان روشن

دستهاتان پربار

گامهاتان نستوه

قلبهاتان با هم.