باعرض ادب واحترام خدمت دوستان وهمولایتی های عزیزم در جای جای میهن اسلامی وتقدیر وتشکر از مدیریت وبلاگ وهمکارانشان که در این عرصه زحمت میکشند؛امیدوارم که در این سال جدید با اخلاص وهمت بلند بتوانید در تمامی عرصه ها موفق باشید.به اطلاع شما عزیزان می رساند که از این به بعد علاقه مندان به ساحت شعر وادبیات میتوانند ازاشعار این کمترین قطره از اقیانوس بیکران شعر وادبیات در آدرس زیربازدید نمایند.منتظرنگاه آکنده از مهر ومحبت شما خوبان هستم.

وبلاگ (سرسوزن ذوقی):

http://mohajermalakoot.blogfa.com/

با سلام خدمت همه همولایتی های عزیز به خصوص اهالی سرزمین مجازی وبلاگ.سال همت وکار مضاعف را به تک تک شما خوبان تبریک عرض می نمایم.یکی از نظرات را می خواندم که از اظهار نظرات سیاسی  با جهت گیری خاص گلایه کرده بود.حقیر هم تا حدودی موافقم.زیرا وبلاگ متعلق به روستاست وباید جامع باشد واز جنبه های مختلف مخاطب خود را تأمین کند،نه اینکه دائم نظرات غیر مرتبط با مطالب یادداشت شده بر طبل اناالحق طیفی معلوم الحال بزند که همیشه نیمه خالی لیوان را می بینند واهالی جزیره اعتراضند.امید وارم که مدیریت وبلاگ در این رویه تجدید نظر نمایندواین اوضاع را سامان دهند.چون خیلی از از افراد ،چه نویسندگان وبلاگ و چه مخاطبین از این فضای یک سویه ویک بعدی خسته می شوند واقبال آنها از این پاتوق مجازی کم می شود.

*همواره بلند همت وبلند نظر باشید.

چند دوبیتی به زبان محلی آزرانی تقدیم به همولایتی های عزیزم:

کیه مون بعد مردن جیر خاکه                   بدن بعد یه هقته چاک چاکه

تا چیمد تاق نی ودر بندی دنیا                  تمومه ،موندگاره نن خ پاکه

معنای دوبیتی:1- مسکن ومأوای ما بعد از مردن،زیر خاک است(همان قبرتنگ وتاریک است) وبدن بعد از یک هفته (مدت کوتاهی) از حالت طبیعی خود خارج وگویا چاک چاک شده است.

2-آری ای عزیز تا چشمت را باز کنی وببندی (بسیار زود) دنیا تمام میشود وکسی ماندگار خواهد بود که در این دنیا پاک زندگی کرده باشدواز خود نام نیکی به جای گذاشته باشد.

******

  شوا خ دلم تنگ ابو بیدرا ،الکی      دل شیشه ،فراق سنگ ابو بیش را، الکی                     

ورد روگل وفکر شوون منی تو         کامپیتر دل هنگ ابو بیدرا ، الکی

معنای دوبیتی:1-عاشق  به معشوق می گفت که :دلم برای تو تنگ می شود .دل من از فراق تو مثل شیشه است وفراق تو همچون سنگ دل ظریف و حساس مرا می شکند؛اما دروغ می گفت.

2-می گفت:ای معشوق ،تو ذکر هر روزم وفکر شبهای من شده ای،دلم چون رایانه است کگه از بس به یاد تو ست گویا هنگ کرده وسیستم آن به هم ریخته؛اما دروغ میگفت.

*******

(براستی کدام عاشقی است که در عشق حود صادق باشد)

****

کدام معشوق از خدای مهربان والاتر که معشوق پاک ترین وبرترین انسانهاست.اگر بخواهیم کسانی از جنس خودمان را که در عشق خود صادق بودند،نام ببریم ؛بی شک شهدا خواهند بود.همان ستارگانی که می توان در این شبهای ظلمانی غیبت ،راه حق

را به واسطه نورشان پیدا کرد؛ 

*******

اگردیر آمدم مجروح بودم ...

 برگرفته از بیانات رهبر فرزانه انقلاب در جمع مردم غیور کردستان 

« انتخابات یکى از آزمونهاى بزرگ ملت ایران در مقابل چشم دشمنان است»

انتخابات وحساسیت دشمن  :

به همین جهت روى انتخابات ما حساسند. از حدود یک سال پیش، دستگاههاى تبلیغاتى دشمنان ملت ایران، با یک شیب ملایمى شروع کردند علیه این انتخابات حرف زدن و اقدام کردن و مطلب ساختن؛ دستگاههاى امنیتى‏شان هم مشغول شدند به خبرگیرى و گمانه‏زنى و پیشنهاد دادن. روى این انتخابات حساسند. امروز هم شما وقتى به خبرهاى رسانه‏هاى گوناگون خارجى - که بسیارى از اینها دل پرکینه و پردشمنى‏اى نسبت به ملت ایران دارند - نگاه کنید، خواهید دید نسبت به انتخابات ما بى‏تفاوت نیستند و سعى میکنند اغراض خودشان را عمل کنند.

اغراض دشمن از دخالت در انتخابات :

در درجه‏ى اول: هدفشان تعطیل شدن انتخابات است که انتخابات نباشد. در یک دوره‏اى سعى کردند انتخابات مجلس شوراى اسلامى را به انواع و اقسام حیله‏ها متوقف کنند. خداى متعال نخواست و اراده‏ى مردان مؤمن نگذاشت؛ نتوانستند. از این مأیوسند که انتخابات را بکلى تعطیل کنند.

در درجه‏ى دوم: هدفشان این است که انتخابات سبک و سرد برگزار بشود. میخواهند ملت ایران حضور فعالى در انتخابات نداشته باشد.

«  انتخابات آبرو و عزت ملی ماست  »
ملت عزیز ایران! من به شما عرض میکنم، درست در نقطه‏ى مقابل خواست دشمنان، همه‏ى ما باید در انتخابات حضور فعالى داشته باشیم. انتخابات آبروى ملى ماست؛ انتخابات یکى از شاخصهاى رشد ملى ماست؛ انتخابات وسیله‏اى براى عزت ملى است. وقتى ببینند که ملت ایران با شور و با شعور و با درک کامل و آگاهى پاى صندوقهاى رأى میروند، معنایش چیست؟ معنایش این است ملت براى خود حق و توان تصمیم‏گیرى قائل است؛ میخواهد در آینده‏ى کشور اثر بگذارد و مسئولان کشور و مدیران اصلى کشور را انتخاب کند. انتخاب رئیس جمهور یعنى انتخاب رئیس قوه‏ى مجریه و کسى که اغلب امکانات کشور در اختیار اوست. و مى‏بینید اگر چنانچه رئیس جمهورى شور و نشاط و شوق و اراده داشته باشد، چه خدمات بزرگى را براى این کشور انجام میدهد؛ میخواهند این نباشد. من عرض میکنم: همه باید اصرار داشته باشید که در انتخابات شرکت کنید.

اولویت های انتخابات:

1-                      شرکت در انتخابات:

به نظر من مسئله‏ى اول در انتخابات، مسئله‏ى انتخاب این شخص یا آن شخص نیست؛ مسئله‏ى اول، مسئله‏ى حضور شماست. حضور شماست که نظام را تحکیم میکند، پایه‏هاى نظام را مستحکم میکند، آبروى ملت ایران را زیاد میکند، استقامت کشور را در مقابل دشمنى‏ها زیاد میکند و دشمن را از طمع ورزیدن به کشور و از فکر ضربه زدن و توسعه و فساد و فتنه منصرف میکند. این یک مسئله‏ى بسیار مهم است؛ پس مسئله‏ى اول، شرکت در انتخابات است.

2-  انتخاب کاندیدای اصلح:

مسئله‏ى بعدى در انتخابات این است که مردم سعى کنند صالح‏ترین را انتخاب کنند. آن کسانى که نامزد ریاست جمهورى میشوند و در شوراى نگهبان صلاحیت آنها زیر ذره بین قرار میگیرد و شوراى نگهبان صلاحیت آنها را اعلام میکند، اینها همه‏شان صالحند. اما مهم این است که شما در بین این افراد صالح، بگردید و صالح‏ترین را پیدا کنید. این جا جائى نیست که من و شما بتوانیم به حداقل اکتفاء کنیم؛ دنبال حداکثر باشید؛ بهترین را انتخاب کنید.
بهترین کیست؟ من نسبت به شخص، هیچ‏گونه نظرى ابراز نمیکنم؛ اما شاخصهائى وجود دارد.

شاخصه های کاندیدای اصلح:

1- درد کشور را بفهمد                                

3-  با مردم یگانه وصمیمی باشد.      

  4 - از فساد دور باشد.

5- د   نبال اشرافیگری وتجمل پرستی نباشد.

   6-ساده زیست باشد.

در جوار گلزار شهدای آزران که حال وهوای عجیبی دارد با آقای قربانعلی کریم پرست صحبت می کردیم .از خاطرات خویش با شهیدان آزران می گفتند .خاطره ای بسیار مختصر اما پر مغز که حاکی از نگاه آسمانی شهداست مرا در فکر فروبرد.ایشان فرمودند:روزی با شهید شعبانعلی حسنی دنبال گوسفندان بودیم؛باهم مشغول صحبت بودیم،که شهید حسنی از من سوال کرد:ببینم تو دنیا را چگونه می بینی؟

این سوال اگر چه مختصر است،ولی پاسخی بس سرنوشت ساز دارد.آری نگاه عارفانه شهدا به دنیا بود،که توشه خویش بر گرفتند واز این دیار فانی به سرای باقی شتافتند.عظمت شهدا ناشی از عظمت نگاهشان به هستی و هستی آفرین است.کاش ذره ای از این عظمت هم در نگاه ما جاری شود تا بهاری تر زندگی کنیم.

سی امین سالگرد رستاخیز شگرف انقلاب را به همه انقلابیون خاصه همو لایتی های خود تبریک عرض می کنم،کاش در حفظ این سرمایه بیش از بیش ثابت قدم باشیم.این شعر ناقابل را تقدیم میکنم:

اهل ایرانم /اهل استقلال ،آزادی ،جمهوری اسلامی

اهل شیران نبرد/اهل مردان علم/اهل پرواز پرستوهایم/اهل فناوری هسته ای ام

اهل ویرانگری کاخ ستم

سی سال است که کوچیده ام از خطه شاه /شده ام ساکن ماه /که نیاید زبلند گوش به گوش؛آی مردم بگیرید پناه ؛وضعیت قرمز شد

کار من کاوش در اعداد است/عدد 57،42 عدد8 و 12 که در آن اسرار است/روز فاخلع نعلیک /سیدی روح الله/انت فی الوادی قدسی ایران

22 این عدد اعجاز است/سی سال است که چون سرو قد افراشته است و چو کوهی به پا خواهد بود/تا طلوع خورشید،منجی عالم ،امام خاتم

33 در لبنان ،22 در غزه ؛همه از دامن این 22 بهمن ماست

کلبه ام در وسط باغی سبز / پر گلهای سرخ

روحم حساس به دود/به سیاهی ،به ستم شاهی و باروت وبه طاغوت عنود

من فراری ز شب ظلم و جفا /متنفر ز منافق که زند تیغ خفا

کار ابر رحمت ؛ریزش باران بود /و زمینش ایران /لاله ها روییدند وزمین شد سرسبز

کار ما هم غرس هرزه علف/ تا نشود سبزه تلف/و دهد این شجر طیبه بر ما ثمر؛ایصال شود کل هدف

آسمان نیست دمی خالی از ابر رحمت/ابر رحمت برپاست/چشم ها را کمکی شسته کنیم/صاحب اصلی این رستاخیز ؛دیده بر ره دارد

علم ایران را می دهد سید علی به دو دست جانان

به عمل کار بر آید نه به حرف/پس به پا خیز الا مرد وزن و پیر و جوان

دو سه کوچه بالاتر/مردی از جنس نور /چشم در راه شماست/راه را باز کنید/تا بتابد خورشید وکویر تشنه غرق از آب شود

و شبی پرسیدم : ز چه  در آمدنت تأخیر است؟؟؟؟؟

فرمود:همه حرف در این است که سرباز کم است

اللهم عجل لولیک الفرج

محرم امسال حال وهوای عجیبی داشت.آخر پرواز کبوتر شکسته بالی را شاهد بود که به عشق حسین خونین بدن شد و پر زد وبه آسمان ها پرکشید.از عروج رضا سخن می رانم.او که آمد تا مصباح عزاخانه مصباح الهدی را بر افروزد.او که چراغ   فنایش را خاموش کرد وچراغ بقایش را برافروخت.رضا را می گویم که چون شمع سوخت وآب شد تا بیت الحسین روشن گردد.او که از بلندی هراسی نداشت  واز این رو خدای بلند مرتبه او را به بالا برد. تصویر زیبایش تا عزاخانه حسین پا بر جا باشد،در آیینه های گنبد حسینیه احمدیه آزران چشمان عزادارا را خواهد نواخت. خدایا به پدر  ،مادر، برادر، خواهران ودوستان این جوان رعنا صبر جزیل عنایت کن  واو را به حق علی اکبر لیلا ببخش و آن نور دو عین و خادم حسین را میهمان ابدی سفره اربابش قرار ده.    

رضا جان یادت گرامی باد.        

تقدیم به لاله های سفر کرده آزرانی:دوست عزیزم حسنعلی معصومی،محمدرضا خیر اندیش،مصطفی مطهری،روح الله خیر اندیش،علی شاکری،فرزند برومند اسماعیل خیر اندیش،امیر توسلی،و منور خیام الحسینی وخادم ارباب بی کفن محمد رضا مطهری و....روحشان شاد باد و امید است که خداوند ایشان را به حق جوان پرپر ابی عبد الله بیامرزد انشاء الله.

         جوون

ای شاخه شمشاد گل رعنا جوون               امید ننه رود بابا جوون

بشتی و آتشد تو خرمنم خست             وقتی نهی تو اف به دنیا جوون

ندوا خ من چه جوری طاقت بارون          بشتی چرا آخه وی صدا جوون

نبدونه جون دادند بینونه             بوا ننه اوشون آدادی جوون

گل چن روجگار چرا تش بچد            نشدی مگه نن قد والا جوون

دست امد خسته ببدی مگه             ور امده بشتی ور خدا جوون

مثل یه کفتر خ قفسده بره              پرد بزد و بشتیبالا جوون

گردم وکردی به نن امید بابا               پیری من را تو بی بی عصا جوون

یه عمر پرستارد بدونه ننه                     ایزنی مزدمد تو آدا جوون

داغ جوون سنگینه ننگل را           هم بابا هم دوست ،دده، دادا جوون

یک بار دیگر ، سلام دوکوهه . دوکوهه ، تویک پادگان نیستی ، توقطعه ای از خاک کربلایی ، چرا که یاران عاشورایی سیدالشهدا را به قافله او رسانده ای .

 دوکوهه در باطن تو هنوز راز این روزهای سپری شده باقی است ، می دانم؛ اما دیگر خاک توقدمگاه این کربلاییان آخرالزمان نیست . بعضی ها ما را سرزنش می کنند که چرا دم از کربلا می زنید و از عاشورا. آنها نمی دانند که برای ما کربلا بیش از آن که یک شهر باشد ، یک افق است ،یک منظر معنوی است که آن را به تعداد شهدایمان فتح کرده ایم ؛ نه یک با ر و نه دو بار ، به تعداد شهدایمان . دوکوهه توخوب می فهمی که من چه می گویم .

 تو با حاج همت ، با حاج عباس کریمی ، با چراغی ، با دستواره ، با اسکندری، علیرضا نوری ، وزوایی، ورامینی ، رستگار ، موحد ، حاج مجید رمضان ، صالحی ، حاجی پور و صدها شهید دیگر انس داشته ای . تو که بوسه بر پای بسیجی ها زده ای ، تو که با زمزمه شبانه آنها آشنا بوده ای ، تو که نجواهای عاشقانه آنها را شنیده ای تو که معنای انسان را دریافته ای ، توخوب می دانی که ما چه می گوییم . آری تو دیگر در جست وجوی انسان نیستی ؛ تو یافتی آنچه را که یافت نمی شود . روز اول سال 68 ، پادگان دوکوهه کمی تسکین یافته است . عده ای از دوستانش آمده اند تا گمشده خویش را در آنجا بجویند . در و دیوار ، ساختمان ها و راهروها بر سرجای خویش باقی است واگر کسی نداند ، می پندارد که دوکوهه همه چیز را از یاد برده است . درها قفل است وآنها می کوشند تا از هر راه که هست ، یک با ر دیگرخود را به فضای مالوف خویش برسانند . اما گم گشته در آنجا هم نیست .

 عالم محضر شهداست ، اما کو محرمی که این حضور را دریابد و در برابر این خلا ظاهری خود را نبازد ؟ زمان می گذرد و مکان ها فرو می شکند ، اما حقایق باقی هستند . شهید حاجی پور زنده است ، من و تو مرده ایم . شهدا صدق و استقامت خویش را در آن عهد ازلی که با خدا بسته بودند اثبات کردند . کاش ما در خیل منتظران شهادت باشیم . یادآوران در جست وجوی گمگشته خویش به اردوگاه کرخه می روند . شعرشان اگر چه بس مغموم می نماید ، اما شعر مستی است . آنان را که می خواهند با نظر روانکاوانه در این سرمستان میکده عشق بنگرند هشدار باد که مبادا نشانی از یأس در آنان بجویند . یأس از جنود شیطان است واینان وارسته اند از آن جهانی که در سیطره شیاطین است . کرخه خرابات است واینان خراباتیانند و گریه ، آبی است بر دل های سوخته شان .

 گریه اوج سرمستی است و اگر امروز روزگار فاش گفتن اسرار است ، بگذار اینان نیز فاش بگریند . امام کو که به تماشای رهروان خویش بنشیند ؟ آری ، ما از این موهبت برخوردار بودیم که انسان دیدیم . ما یافتیم آنچه را که دیگران نیافتند . ما همه افق های معنوی انسانیت را در شهدا تجربه کردیم . ما ایثار را دیدیم که چگونه تمثل می یابد. عشق را هم، امید را هم، زهد را هم، شجاعت را هم، کرامت را هم، عزت را هم، شوق را هم و همه آنچه را که دیگران جز در مقام لفظ نشنیده اند، ما به چشم دیده ایم. ما دیدیم که چگونه کرامات انسانی در عرصه مبارزه به فعلیت می رسند . ما معنای جهاد اصغر و اکبر را درک کردیم . آنچه را که عرفای دلسوخته حتی بر سردار نیافتند ، ما در شب های عملیات آزمودیم . ما فرشتگان را دیدیم که چه سان عروج و نزول دارند . ما عرش را دیدیم .

 ما زمزمه جویبارهای بهشت را شنیدیم . از مائده های بهشتی تناول کردیم و بر سرسفره حضرت ابراهیم نشستیم . ما در رکاب امام حسین ( ع ) جنگیدیم . ما بی وفایی کوفیان را جبران کردیم ... و پادگان دوکوهه بر این همه شهادت خواهد داد . پادگان دوکوهه آخرین بار در عملیات مرصاد بود که به پیمان خویش وفا کرد . یک با ر دیگر دوکوهه همه چهره های آشنا را دید و همه عطرهای آشنا را شنید و با همه آنچه دوست می داشت وداع کرد . دوکوهه ، با تو هستم : آیا می دانستی که این آخرین وداع است ؟ منافقین می پنداشتند که آن عهد را که تو بر آن شاهد بوده ای فراموش کرده ایم ، اما تو می دانی که این چنین نبود . همه دانستند . دوکوهه ، آیا بر قدم همه عزیزانت بوسه زدی ؟ آیا سعی کردی که همه آن لحظات را به یاد بسپاری ؟ سعید را به خاطر داری که چه می خواند ؟ برای امام می خواند ، برای آن که عاشقانه زیستن را به ما آموخت ، برای آن که به ما آموخت حقیقت عرفان را که مبارزه است ، برای آن کسی که ما همه تاریخ انبیا را در وجود او تجربه کردیم . خداحافظ دوکوهه . ما می دانیم که تو از گواهان روز حشری و بر آنچه ما بوده ایم شهادت خواهی داد . تو ما را می شناخته ای و رازدار خلوت ما بوده ای ؛ روزها و شب ها ، در حسینه ، در اتاق ها ، در راهروها و در زمین صبحگاهت . این همه مغموم نباش دوکوهه . امام رفت ، اما راه او باقی است . دیر نیست آن روز که روح تو عالم را تسخیر کند ونام تو و خاک تو و پرچم هایت مظهر عدالت خواهی شوند . دوکوهه ، آیا دوست داری که پادگان یاران امام مهدی نیز باشی ؟ پس منتظر باش